بررسی مفاهیم و مبانی ترتیبات پیوندی بنگاه های مسلط در حقوق رقابت تجاری
آرشیو
چکیده
وضعیت توافق عدم رقابت از منظر قواعد حقوق رقابت، همواره مورد مناقشه بوده است. در این نوشتار پس از شرح مفهوم، شرایط اعتبار و جایگاه کلی توافق عدم رقابت، به تحلیل نوع رویکرد حقوق آمریکا، اتحادیه اروپا و ایران نسبت به این قرارداد می پردازد. مطالعه تطبیقی، حکایت از کاستی ها، خلأها و رهیافت های غیراصولی مقررات رقابتی کشورمان نسبت به این دست توافقات دارد. نوع دیگر از قراردادهای عمودی، ترتیبات پیوندی است. به طورکلی این نوع از قرارداد در زمانی منعقد می شود که فرانشیز دهنده ای نیازمند یک فرانشیز گیرنده برای فروش یا اجاره کالا یا خدمات خود است، البته به این شرط که فرانشیز گیرنده باید کالای دیگری را به اجبار همراه با کالای اصلی خریداری نماید. محصول مورد نظر که فرانشیز گیرنده مجبور است آن را بخرد، محصول پیوندی نام دارد. رابطه دو محصول مختلف است. دو یا چند محصول می توانند مکمل یکدیگر باشند یا این که هیچ ارتباطی با هم نداشته باشند. یک حالت این گونه است که این محصولات با همدیگر مبین یک واحد اقتصادی هستند. در این صورت، حتی اگر این دو محصول از لحاظ فیزیکی متفاوت از یکدیگر باشند، یک کالا در نظر گرفته می شوند و به تبع آن تحت عنوان محصول پیوندی در قوانین ضدرقابتی قرار نمی گیرند. محصولات باید دو منفعت قابل عرضه جداگانه داشته باشد تا تحت قانون آنتی تراست قرار گیرد. حالت دیگر، به این نحو است که استفاده از محصول پیوندی با محصول اصلی همراه است، مانند فروش جوهر به همراه پرینتر. حالت سوم بدین سان است که محصولات ممکن است با همدیگر استفاده شوند، اما، علاوه بر آن، هریک از آن دو می توانند جداگانه مورد استفاده قرار گیرند. یک مثال برای این حالت، فروش دانه به همراه کود است. حالت چهارم، کالاها یا مستقل از یکدیگرند یا کالای جایگزین هستند. برای مثال، فرانشیز دهنده کالا نیازمند یک فروشنده یا فرانشیز گیرنده است تا دو کالای مشابه را بخرد یا این که مثلاً یک رادیو را به همراه ماشین ظرف شویی از او خریداری کند. هر چهار رابطه بالا به جز آنکه دارای ماهیت اقتصادی واحد بود، می تواند دارای نتایج ضدرقابتی داشته باشد.The concept and basics of related arrangements of dominant companies in commercial competition law
The status of the non-compete agreement has always been disputed from the point of view of the rules of competition law. In this article, after explaining the concept, validity conditions and the general position of the non-competition agreement, it analyzes the type of approach of American, European Union and Iranian laws towards this contract. A comparative study tells about the shortcomings, gaps and unprincipled approaches of the competition regulations of our country towards such agreements. Another type of vertical agreement is the linking arrangement. In general, this type of contract is concluded when a franchisor needs a franchisee to sell or rent his goods or services, provided that the franchisee must buy another product along with the original product. The desired product that the franchisee has to buy is called a linked product. The relationship between the two products is different. Two or more products can be complementary or unrelated. One case is that these products together represent an economic unit. In this case, even if these two products are physically different from each other, they are considered the same product and, accordingly, are not included under the title of linked product in anti-competitive laws. Products must have two separate marketable benefits to fall under antitrust law. Another case is that the use of the affiliate product is bundled with the original product, such as selling ink with a printer. The third case is that the products may be used together, but, in addition, each of them can be used separately. An example for this situation is the sale of seeds along with fertilizer. In the fourth case, the goods are either independent of each other or substitute goods. For example, a product franchisor needs a salesperson or franchisee to buy two similar products or to buy, for example, a radio along with a dishwasher. All four relationships above, except for having a single economic nature, can have anti-competitive results.
تبلیغات
