انضمامیت امر حقوقی در امتداد نئوکانتینیسم (کانتسیم) با تمرکز بر آرای گوستاورادبرُخ (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اندیشه و نظام متعین حقوقی در نسبت با امر انضمامی که تاریخیتِ امور را پی می گیرد، مسئله ای است در نقطه مقابل آنچه قاعده گراییِ حقوقی مترصد آن است. قاعده -هنجارگراییِ حقوقی با تلقی مکانیستیِ انتزاعی از مفاهیم، مقولات و امور حقوقی به مواجهه با واقعیتِ متعین می پردازد و در پِی آن امر انضمامی و نگره تاریخی نسبت به امور را کنار می نهد. هرچند اندیشیدن انضمامی نسبت به امور در میان متفکران حقوقی دارای مکاتب و مشارب عدیده ای است، اما یکی از این مکاتبِ مهم و اثرگذار، نئوکانتینیسم است که هرچند در وهله اول در تعارض با تفکر تاریخی نسبت به امور به نظر می آید، اما در امتداد خود با اندیشمندانی همچون گوستاو رادبرخ در ضمنِ نگاهداشت تفکیک «هست» از «باید»، امر تاریخی را در اندیشه، مفاهیم و مقولات حقوقی داخل ساخته و تبعاً قائل به تطورِ اندیشه های حقوقی بر بستر ادوار تاریخی و ناظر بر تعریفِ خاص هر دوره از انسانِ نوعی است. پرداختن به جایگاه انسان در تعینِ نظم و نیز اندیشه حقوقی از جمله بصیرت های حائز اهمیتی است که رهاورد این منظر برای وضعیتِ حقوقیِ بومیِ ایران به ویژه در خصوص تدوین و تنقیح قوانین و مصوبات-البته به فراخور مقتضیات خاص خود- است.Concreteness of the Legal Matter from the perpective of Neo-Kantianism with a focus on Gustav Radbruch’s Theory
The thought and legal system in relation to the concreteness that traces the historicity of affairs, is a problem against what is observed by legal normativism. Legal norm with an abstract mechanistic view of concepts, categories and legal matters confront the determined reality, abandons concreteness and the historical view of affairs. Although concrete thinking about affairs among legal thinkers has different schools and sects, one of these significant and influential schools is Neo-Kantianism, which at first appears to be in conflict with historical thinking about affairs, but throughout its continuity some of its thinkers such as Gustav Radbruch attempted to pay attention to the matter. While he maintaining the separation of "is" from "ought", he presented the historical in his thought, concepts and legal categories, and accordingly he considers the development of legal thoughts on the basis of historical periods and observes the specific definition of a certain type of human in each period. Dealing with the place and role of human in determining order and legal thought is one of the important insights that this perspective provides for the legal situation of Iran, especially regarding the codification of laws and statutes according to their own requirements.
تبلیغات
