آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۶

چکیده

پیامبر اکرم (ص) در مناسبات سیاسی خود، راهبردهای مختلفی به کار می گرفت که یکی از این راهبردها، راهبرد نظامی بود؛ ولی این پرسش مطرح است که پیامبر از چه راهبردهای نظامی استفاده کرد و تا چه حد این راهبردها را برای اهداف خود و تنظیمات مناسبات سیاسی به کار برد. این نوشتار اثبات می کند که پیامبر (ص) از حمله ی نظامی کمترین استفاده را می کرد و بیشتر از موضع دفاعی بهره می برد؛ که آثار آن بر مناسبات سیاسی ایشان مشهود است. بر این اساس، هدف از این مقاله ارائه ی شواهد در اثبات ادعای به کارگیری راهبرد دفاعی، نظامی و بازدارندگی آن حضرت در مناسبات سیاسی و تثبیت حکومت اسلامی است. نویسندگان به شیوه ی توصیفی- تحلیلی و با بررسی منابع تاریخی در راستای این موضوع به پژوهش پرداخته اند. نتایج پژوهش نشان می دهد با اینکه اقدامات نظامی پیامبر اکرم (ص) صرفاً دفاعی بوده، به قدری دقیق تاکتیک های خود را در سریه ها و غزوات به کار برده است که توانسته مناسبات سیاسی در جزیره العرب را تغییر دهد و مردم را به پذیرش اسلام تشویق کند.

Military Strategies of the Prophet (SAW) and their Effects on Political Relations

In his political relations, the holy prophet (SAW) used strategies of various types, one of which was the military one. In this regard, some questions to answer concern the nature of military strategies used by the prophet and the extent to which he employed them to fulfill his aims and to adjust political relations. The outcome of this stance is evident in his political relations. The findings of the present descriptive-analytical study that surveys historical sources show that the prophet (SAW) made the least use of military attacks, and mainly benefited from defensive positions as a deterrence strategy aimed at stabilizing the Islamic government. To prove this, the present article provides evidence. The results also show that although the prophet’s military actions were merely defensive, he has used his war tactics so accurately that he could alter the political relations in the Arabian Peninsula and encourage people to accept Islam.

تبلیغات