نقد و آسیب شناسی تاریخ نگاری لرستان در دوره پهلوی دوم (1320- 1357ش) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در حوزه ی تاریخ نگاری لرستان دوره ی پهلوی، تاکنون پژوهشی برای تعیین حوزه های موضوعی و روش شناسی صورت نپذیرفته است. هدف از این پژوهش بررسی و آسیب شناسی آثار به جا مانده درباره ی تاریخ لرستان دوره ی پهلوی (1320- 1357) و نقد سبک های نگارشی رایج آن زمان از جهت روش و محتوا است. ویژگی عمومی تاریخ نگاری موجود، بررسی شخصیت ها، نهادها و سازمان ها است که بیشتر تاریخ سیاسی را پوشش می دهد و کمتر به تاریخ اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و هنری می پردازد. لذا نقد و ارزیابی علمی این آثار به منظور تولیدات علمی مطلوب و ارتقا پژوهش های حوزه ی تاریخ محلی لرستان حایز اهمیت است. یافته های پژوهش حاکی از این است که سه گونه ی اصلی تاریخ نگاری قابل شناسایی است: تاریخ نگاری شخصیت محور یا تک نگاری، تاریخ نگاری رسمی با محتوای آثار و تألیفات (کتب) و تاریخ نگاری شفاهی. در این آثار از تاریخ اجتماعی مردم لرستان ازجمله عرایض مردمی به نمایندگان مجلس که منبع نیکویی در این باره هستند، غفلت شده است. مشکل دیگر در عرصه ی تاریخ نگاری این دوره، پراکندگی داده ها و منابع اطلاعاتی است. نبود پایگاه اسنادی مستقل خاص استان، دسترسی به داده های کافی برای تولیدات علمی را با مشکلات بی شماری روبرو کرده است.Criticism and pathology of Lorestan historiography in the second Pahlavi era (1357-1320)
In the field of historiography of Lorestan in the second Pahlavi era, no research has been done to determine the subject areas and methodology. The purpose of this research is to study and analyze the remaining works about the history of Lorestan during the Pahlavi period (1357-1320) and to criticize the common writing styles of that time in terms of method and content. The general feature of existing historiography is the investigation of personalities, institutions and organizations, which mostly covers political history and less deals with social, economic, cultural and artistic history. Therefore, the scientific criticism and evaluation of these works is important for the purpose of the desired scientific productions and the promotion of researches in the field of local history of Lorestan. The findings indicate that three main types of historiography can be identified: character-oriented historiography or monograph, official historiography with the content of works and compositions (books), and oral historiography. In these works, people of Lorestan’s social history, including the petitions of the people to the members of parliament, which are a good source in this regard, have been neglected. Another problem in the field of historiography of this period is the dispersion of data and information sources. The lack of an independent document database specific to the province has made difficult to access to sufficient data for scientific productions.
تبلیغات
