کارآمدی مبانی دینی در بنیان گذاری حق انتخاب نوع شغل در نظام حقوق اساسی ایران
آرشیو
چکیده
یکی از حقوق بنیادین بشری که در اصول 3، 22، 28 و 43 قانون اساسی مورد تأکید قرار گرفته است، «حق انتخاب نوع شغل» می باشد. از آنجائیکه فقهای معاصر در تدوین اصول قانون اساسی نقش برجسته ای داشته اند و این قانون در مقام اجرایی سازی شریعت اسلام در نظام اجتماعی، به دنبال تعیین چارچوب های حقوق و تکالیف مردم و حاکمیت است. سؤالی که به ذهن می رسد این است که مبانی دینی تا چه میزان در بنیان گذاری حق انتخاب نوع شغل در نظام حقوق اساسی ایران، کارآمد بوده است؟ این پژوهش که با روش توصیفی-تحلیلی و با اتکا به ابزار کتابخانه ای انجام گرفت، در راستای پاسخ گویی به سؤال مزبور، ابتدا جایگاه این حق را در نظام حقوق اساسی ایران شناسایی نمود و در ادامه ضمن اینکه ادله ناظر بر حق مزبور را استخراج نمود-که عبارت بودند از روایات خاص، اصل تسلیط، اصل کرامت انسانی، اصل احترام عمل مسلمان، اصل عدم ولایت و اصل اباحه-، نحوه دلالت این ادله را مورد تحلیل قرار داد و دو قید «عدم مخالفت با احکام اسلامی» و «عدم مخالفت با حقوق دیگران» را، به عنوان شروط تحدید کننده ی حق یاد شده استفصاص نمود، در نهایت روشن گردید که مبانی دینی در بنیان گذاری حق انتخاب نوع شغل کارآمد...The effectiveness of religious foundations in establishing the right to choose the type of job in Iran's constitutional rights system
One of the basic human rights that is emphasized in principles 3, 22, 28 and 43 of the Constitution is "the right to choose the type of job". Since the contemporary jurists have played a prominent role in drafting the principles of the constitution and this law, as the implementation of the Islamic Sharia in the social system, seeks to determine the frameworks of the rights and duties of the people and the government. The question that comes to mind is to what extent religious foundations have been effective in establishing the right to choose the type of job in Iran's constitutional rights system. This research, which was carried out with a descriptive-analytical method and relying on library tools, in order to answer the said question, firstly identified the position of this right in the constitutional law system of Iran, and further, while the evidence regarding the said right extracted the special narrations, the principle of domination, the principle of human dignity, the principle of respect for Muslim actions, the principle of non-vilayat and the principle of abaha-, analyzed the meaning of these evidences and two restrictions "..
تبلیغات
