چگونگی مواجهه علامه طباطبایی (ره) با آیات مجمل در «المیزان» (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقوله مجمل و مبین ازجمله مباحث مهم در علوم قرآن، ادبیات عرب و اصول فقه استکه توجه به آن در فهم آیات قرآن سهم به سزایی دارد. بازخوانی منابع کهن حکایت از آن داردکه وجود عواملی چند دریک عبارت می تواند زمینه ساز اجمال درکلام باشد؛ فهم دقیق یک متن، نیازمندِ خروج عبارت از ابهام است که معمولاً با بهره گیری از مبین ها اتفاق می افتد. چگونگیِ مواجهه هریک از مفسرین با آیات مجمل براساس شیوه تفسیری آن ها متفاوت است؛ دراین میان اندیشه ها و نیز نحوه مواجهه علامه طباطبایی به عنوان مفسر شهیر معاصر و احیاگر روش تفسیری قرآن به قرآن، دارای اهمیت ویژه ای است. پژوهش حاضر در تلاش است با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی مبتنی بر داده های محتوایی تفسیر المیزان به این مهم دست یابد که علامه با آیاتی که در آن ها یکی از اسباب اجمال وجود دارد، چگونه برخورد داشته اند. به نظر می رسد علامه در مواجهه با آیات مجمل شیوه ای منحصر به فرد دارند.Allamah Tabᾱtabᾱ’ῑ’s Dealing with Mujmal Verses in Almῑzᾱn
The concepts of Mujmal (ambiguous) and Mobayyan (explicit) are of important topics in Qur'anic sciences, Arabic literature, and principles of Fiqh, attention to which plays a key role in understanding Qur'anic verses. According to rereading the ancient sources, the existence of some factors in a phrase may lead to ijmᾱl (ambiguity) in speech. Also, the exact understanding of a text requires the disambiguation of the phrase which usually occurs with the help of mobayyin (explicator). Commentators deal with ambiguous verses differently based on their specific exegetical method, among whom the ideas and attitude of Allamah Tabᾱtabᾱ'ῑ, the famous contemporary commentator who revived the Qur'an-by-Qur'an exegetical method, are more importantly considered. Using a descriptive-analytical method based on the contents of the Commentary of Al-Mῑzᾱn, this research aims to examine how Allamah has dealt with verses wherein there is a cause of ambiguity. Allamah seems to have had a unique method for dealing with such verses.
تبلیغات
