بررسی حسن و قبح ذاتی افعال در مقام ثبوت از منظر قرآن کریم (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از مهم ترین قواعد علم کلام که زیربنای بسیاری از قواعد و مسائل این علم می باشد، قاعده «حسن و قبح» است. پذیرش یا عدم پذیرش این قاعده تاثیر بسزایی در نگرش ما به جهان هستی، خداشناسی و دیگر مسائل مهم کلامی دارد. در این نوشتار تلاش می شود با روش تحلیلی، توصیفی و کتابخانه ای، تنها حسن و قبح ذاتی افعال(مقام ثبوت) را از منظر قرآن کریم بررسی کرده و به آیاتی پرداخته شود که در مقام ثبوت به خود قاعده یا مضمون آن اشاره دارند و تا به حال در کتب کلامی و مقالات منتشر شده مورد تحلیل قرار نگرفته اند. نتیجه پژوهش نشان می دهد در قرآن کریم آیه ای که به صراحت بر قاعده دلالت کند یافت نمی شود، اما به صورت ضمنی در دو مقام تکوین و تشریع به آن پرداخته است. در مقام تکوین هدف و غرض خود از خلقت و در مقام تشریع نیز غرض و هدف خود از تشریع احکام را بیان کرده که با دلالت التزامی می تواند دال بر قاعده حسن و قبح ذاتی افعال باشد.Examining the principle of "inherent beauty and ugliness" from the perspective of the Holy Quran
One of the most important rules of theological science, which is the basis of many rules and problems of this science, is the rule of "goodness and ugliness". Accepting or not accepting this rule has a significant impact on our attitude towards the universe, theology and other important theological issues. In this article, an attempt is made to analyze only the inherent beauty and ugliness of verbs (the position of proof) with an analytical-descriptive and library method, from the perspective of the Holy Quran, and to address the verses that refer to the rule itself or its content in the position of proof, and up to They have not been analyzed in theological books and published articles. And we came to the conclusion that there is no verse in the Holy Quran that clearly indicates the rule; But it has been addressed implicitly in the two positions of creation and legislation. In the position of creation, he has expressed his purpose and purpose of creation and in the position of legislation, he has expressed his purpose and purpose of legislating the rules, which can indicate the inherent goodness and badness of actions with the implication of obligation.