چالش ها و تضادهای فقهی– حقوقی مشروعیت بخشی حاکمیت مبتنی بر رهبری فقهی و جمهوریت مردمی در جمهوری اسلامی ایران
آرشیو
چکیده
هدف این تحقیق، با توجه به این دوگانگی ها و نیز تضادها و ناهمخوانی ها سیاسی و اجتماعی در تقابل بین سنت و مدرنیته، بررسی مشروعیت نظام سیاسی ایران بین رهبری در مقام مفهومی دینی و مذهبی و جمهوریت به عنوان مفهومی غربی و جدید برگرفته از نظام سیاسی غرب است که بعد از وقوع انقلاب اسلامی در کنار هم در قانون اساسی بازتاب یافته است. لذا؛ چالش ها و تضادهای فقهی – حقوقی مشروعیت بخشی حاکمیت مبتنی بر رهبری فقهی و جمهوریت مردمی در جمهوری اسلامی ایران، در این تحقیق مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در صورت وجود هر گونه ابهام در تعبیر از حق حاکمیت مردم، ضمن توجه به مجموعه قانون اساسی به عنوان یک سیستم ضرورت دارد؛ ابتدا جایگاه مردم به عنوان خالق قدرت سیاسی و مجموعه نظام جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی به عنوان محصول اراده ملت در نظر گرفته شود. در این فرض، مجموعه نظام جمهوری اسلامی ایران به عنوان مخلوق مردم، باید همواره تابع خالق خود، یعنی ملت باشد و بدین ترتیب، خالق قدرت سیاسی بطور اجتناب ناپذیر از حق حاکمیت کامل و یگانه برخوردار است. بر همین اساس، قانون اساسی حاکمیت یگانه را مورد شناسایی قرار داده است و حاکمیت دوگانه و محدود اصولاً با اصل حق تعیین سرنوشت مردم سازگاری ندارد. اگرچه در سال های اخیر، حق حاکمیت مردم در عمل نادیده گرفته شده است و نهادهای چون شورای نگهبان در تلاش برای اسلامی کردن قوانین و نیز ممانعت از نیروهای مردمی در فرآیند تصمیم گیری و دست یابی به نهادهای کلیدی گام برداشته است، اما حاکمیت مردم با تفاسیر موجود در قانون اساسی، تفوق دارد.Challenges and jurisprudential-legal contradictions of legitimizing governance based on jurisprudential leadership and people's republic in the Islamic Republic of Iran
The aim of this research is to investigate the legitimacy of Iran's political system between leadership as a religious and religious concept and republicanism as a western and new concept derived from the system It is the western politics that has been reflected in the constitution after the Islamic revolution. so; The challenges and jurisprudential-legal contradictions of legitimizing governance based on jurisprudence and people's republic in the Islamic Republic of Iran are examined in this research. The results of this research show that if there is any ambiguity in the interpretation of the people's right to sovereignty, it is necessary to pay attention to the constitution as a system; First, the position of the people as the creator of political power and the system of the Islamic Republic of Iran and the constitution should be considered as the product of the nation's will. In this assumption, the system of the Islamic Republic of Iran, as a creation of the people, must always be subject to its creator, that is, the nation, and thus, the creator of political power inevitably has the right of full and sole sovereignty. Based on this, the constitution has recognized the single sovereignty and dual and limited sovereignty is fundamentally incompatible with the principle of people's right to self-determination. Although in recent years, the people's right to sovereignty has been ignored in practice and institutions such as the Guardian Council have taken steps to Islamize the laws and also hinder the people's forces in the decision-making process and access to key institutions, but the people's sovereignty with The interpretations in the constitution prevail.
تبلیغات
