ارزیابی جامعه محلی از سیاست های توسعه سکونتگاه های شهری و اثرات آن (مطالعه موردی: شهر شاهو؛ استان کرمانشاه) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سیاست تبدیل روستا به شهر منجر به تغییر و تحولات متعددی در عرصه فضای جدید شهری می شود و گاهاً مسائل و مشکلات متعددی را به همراه دارد. هدف مطالعه کمی و کاربردی حاضر که با روش توصیفی - تحلیلی انجام گرفته است، بررسی و تحلیل اثرات سیاست تبدیل نقاط روستایی به شهر از دیدگاه ساکنان شهر شاهو است. جامعه آماری پژوهش را 1049 نفر از سرپرستان خانوار تشکیل می دهد که از میان آن ها 150 نفر به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شده اند. ابزار اصلی برای جمع آوری داده های میدانی پرسشنامه محقق ساخته است که روایی (صوری) و پایایی آن بررسی و تأیید شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد میزان رضایتمندی ساکنان از سیاست تبدیل روستا به شهر با میانگین 33/3 بالاتر از حد متوسط می باشد. با این وجود نتایج بررسی اثرات سیاست تبدیل روستا به شهر بر اساس ابعاد اصلی توسعه پایدار شهری با استفاده از آزمون ویلکاکسون نشان می دهد میانگین رتبه ای محاسبه شده برای ابعاد توسعه اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی - کالبدی در مرحله قبل از شهر شدن به ترتیب 29/59، 82/48 و 13 بوده است که در مرحله بعد به ترتیب به 38/55، 83/42 و 18/55 تغییر یافته اند. در واقع نتایج نشانگر موفقیت سیاست تبدیل روستا به شهر در بعد زیست محیطی کالبدی و عدم موفقیت آن در ابعاد اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی است. همچنین نتایج بررسی اثر کلی سیاست مذکور بر توسعه پایدار شهری نشان داد میانگین رتبه ای محاسبه شده در مرحله قبل 49/55 بوده که به 11/68 افزایش یافته است و این مهم نشانگر موفقیت کلی این سیاست در ارتقای توسعه پایدار شهری است.Local community assessment of Urban settlement development policies and its effects (Case study: Shahoo City; Kermanshah province)
In order to establish order and balance in the hierarchy of the urban space system, as well as following the macro and regional policies for the development of human settlements, every year in our country, villages become cities. The policy of turning the village into a city leads to many changes and developments in the field of new urban space and sometimes brings with it many problems and issues. The inhabitants of these residential spaces are the most indigenous and local strata who are aware of the effects of this policy. Therefore, examining the effects of the policy of turning the village into a city from their point of view is an important step in criticizing and examining this macro policy in our country. The purpose of the present quantitative and applied study, which has been done by descriptive-analytical method, is to study and analyze the effects of the policy of converting rural areas to cities from the perspective of Shahoo Rurban residents (located in Ravansar Township and Kermanshah province). The statistical population of the study consists of 1049 heads of households, of which 150 are considered as a statistical sample. The main tool for collecting field data is a researcher-made questionnaire whose validity (formality) and reliability have been reviewed and confirmed. The results show that the level of residents' satisfaction with the policy of converting the village to the city with an average of 3.33 is above average. However, the results of the study of the effects of rural-urban transformation policy based on the main dimensions of sustainable urban development using the Wilcoxon test show the average rank calculated for the dimensions of social, cultural, economic and environmental-physical development in the pre-urbanization stage. 59.29, 48.82 and 13, respectively, which were changed to 55.38, 42.83 and 55.18, respectively. In fact, the results indicate the success of the policy of transforming the village into a city in the environmental-physical dimension and its failure in social, cultural and economic dimensions.
تبلیغات
