نسبت دو مفهوم توسعه و محیط زیست در تحلیل گفتمان قوانین دوران برنامه پنجم و ششم توسعه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با وجود نمونه های روشنی از پیامدهای برنامه های پیشین توسعه، روشن است، نه تنها شاهد شکل گیری گفتمانی که «توسعه» را «پایداری محیط زیست» معنا کند، نیستیم و از منظر چرخش پارادایمی، کمینه 40 سال پس افتادگی روی داده است، بلکه هر روز جلوه های تازه ای از تخریب بروز می یابند که گهگاه جوانه های چالش های سیاسی اجتماعی هستند، اما همچنین برساخت های کلان اقتصادی خاص چون نرخ بیکاری، سرانه تولید ناخالص ملی و...، نیاز روزافزون ایران به برنامه های توسعه با برساخت اقتصادی خاص را برجسته می کنند. بدین ترتیب شاهد همه تناقض های موجود در نیاز روزافزون به برساخت اقتصادی خاص توسعه و پیامدهای مخرب روزافزون برنامه های چنین مدلولی از توسعه، هستیم. در این پژوهش تلاش شده نسبت توسعه و محیط زیست در قوانین دوران برنامه پنجم و ششم توسعه، واکاوی و تحلیل شود. باتوجه به مسئله پژوهش، به نظر می رسد در ایران، همچنان گفتمان پیشرفت (فضای گفتمانی مکتب نوسازی) گفتمان مسلط است که دو مفهوم محیط زیست و توسعه را مفاهیمی متضاد و متناقض ارزیابی می کند. فرضیه ای که در انتها باتوجه به نتایج پژوهش، کمینه در برساخت قوانین نقض می شود، اما فرضیه ای که باتوجه به نتایج پژوهش تأیید می شود، نوعی سردرگمی گفتمانی بین تبیین اهدافی است که همزمان به نیازهای فوری و لحظه ای در این دو حوزه می پردازند و تنها از تبدیل چالش به بحران در کوتاه مدت جلوگیری می نمایند. در این پژوهش اعوجاج فضای گفتمانی این دوران، ترسیم شده است.The Relationship between the Two Concepts of Development and the Environment in the Discourse Analysis of the Fifth and Sixth Development Plans
Despite the consequences of previous development plans, not only we are not seeing success in shaping development as environmental protection, but also new manifestations of environmental degradation are occurring which cause socio-political challenges. The macroeconomic variables such as unemployment rate, GDP per capita, etc. highlight Iran's increasing need for development programs as economic growth. In this way, we witness all the contradictions in the ever-increasing need for development as economic growth and the ever-increasing destructive consequences of such programs as a sign of development. In this research, the relationship between development and environment in the laws of the 5th and 6th development plans has been studied and analyzed. According to the research question, it seems that in Iran, the discourse of progress (discourse of the modernization school) is still the dominant discourse and evaluates the two concepts of environment and development as contradictory concepts. In the end, according to research results, the hypothesis is at least violated by laws. However, the hypothesis confirmed by the research results is a kind of discourse confusion between explaining the goals which simultaneously try to address the immediate and momentary needs in these two contradictory areas and only prevent the challenges from turning into a crisis in the short term. In this research, the distortion of the discourse space in this time has been drawn.
تبلیغات
