ابعاد حق استراحت و فراغت کارگران در اسناد بین المللی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
همان گونه که کار، عملی خلاق، مولد و تغییردهنده است، فراغت نیز فعالیت به نسبت خودانگیخته و آزادانه فرد در بازآفرینی خود، خودبیانگری و بازیابی خویشتن دانسته می شود. مؤلفه های متعددی مانند ساعات کاری معقول، زمانی مختص استراحت، مرخصی ها و تعطیلات ادواری، زمینه ساز اوقاتی جهت فراغت کارگران از کار و ضامن تندرستی، ایمنی و بهره وری آنان خواهد بود. نظام بین المللی حقوق بشر به این موضوع عنایت ویژه داشته و استراحت و فراغت را به عنوان یک حق، در چندین سند جهانی و منطقه ای برای کارگران به رسمیت شناخته است. مقاله حاضر، ضمن تشریح مؤلفه های مذکور، الزامات و تعهدات دولت ها را در راستای تحقق و تضمین این حق برای کارگران تحلیل می کند. حق مذکور، تضمین کننده کرامت انسانی کارگران است و متضمن تعهداتی در خصوص زمان کار و استراحت، مرخصی و تعطیلات با حقوق و حمایت از کارگران با وضعیت خاص است.Dimensions of Workers' Right to Rest and Leisure in International Instruments
As “work” is a creative, productive and transformative act, leisure activities are also an individual’s relatively spontaneous and free activity to self-recreation, self-expression and self-recovery. Several components such as reasonable working time, a specific time for rest, periodic leave, and vacations and holidays will enable workers to leisure from working and as well as guarantee their health, safety and efficiency. International human rights law focuses on this issue and recognizes rest and leisure as a human right as provided in some universal and regional instruments. Article 24 of universal declaration of human rights and article 7 of International Covenant on Economic, Social And Cultural Rights are seen as the most important sources for this purpose. This right of the worker and the obligation of states to guarantee this right for workers ensures their human dignity. This paper analyzes the requirements of the right to rest and leisure and examines the obligations of states to realize and ensure this right for workers.
تبلیغات
