آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۵

چکیده

شالوده شکنی که دریدا آن را در تقابل با فلسفه افلاطونی و گفتمان های غالب غرب قرار داد؛ به نفی متافیزیک حضور، لوگوس محوری، نفی تقابل های دوگانه منتهی شد. در این دیدگاه، اگرچه دریدا از نفی کلام محوری در مقابل نوشتار، غیاب در تقابل با حضور، حقیقت در تقابل با مجاز و ... سخن می گوید، اما هدف او این نیست که نوشتار را بر گفتار، مجاز را بر حقیقت یا غیاب را بر حضور ترجیح دهد، بلکه می خواهد تکثر معنایی را در خدشه دار کردن این انگاره های متافیزیکی بازسازی کند و به معناهای تازه از متن دست یابد. داستان بازروبه رود اثر شهریار مندنی پور، انگاره های متافیزیکی بسیاری را در درون خود دارد که راوی در تلاش است این انگاره ها را در هم بشکند و با تعلیق های پیاپی معنایی، دال ها و نشانه های بی شماری ا برای معناهای متکثر حاصل کند. ما براساس روش توصیفی- تحلیلی در این مقاله برخی از این انگاره ها مانند نفی تعریف واحد حقیقت، مرگ مؤلف، نشانه شناسی پساساختارگرایی، ایدئولوژی غالب متن از طریق نفی تقابل ها و ارزش ها ... را مورد بررسی قرار داده ایم. کلیدواژه: شالوده شکنی، نفی متافیزیک حضور، داستان کوتاه، شهریار مندنی پور، باز رو به رود.

A Negation of the Assumptions of the Metaphysics of Presence in Mandanipour’s Again Facing the River

First forged in the writings of French philosopher Jacque Derrida, deconstruction undermines the Platonic philosophy and dominant Western discourses to negate the metaphysics of presence, logocentrism, and binary oppositions. In this standpoint, although Derrida subverts such dichotomies as speech/writing, absence/presence, and truth/virtuality, he does not aim to privilege writing, presence, and virtuality above their oppositions; instead, he seeks to overcome the limitations of textual meaning to reach pluralism in interpretation. Shahriar Mandanipour’s Again Facing the River bears abundant metaphysical assumptions which the narrator endeavors to undermine in order to present galore signifiers and signs by constantly deferring meaning to provide the ground for new interpretations of the text. Based on a descriptive-analytic approach, this article attempts to investigate such concepts as the rejection of ultimate truth, death of the author, poststructuralist semiotics, the dominant ideology of the text by negating binaries and values, and so on.

تبلیغات