ارزیابی وضعیت توسعه پایدار کشاورزی در استان یزد با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف این مطالعه ارزیابی روند توسعه پایدار کشاورزی در طول بازه زمانی 97-1380 در استان یزد است. وزن دهی شاخص های پایداری با استفاده از روش آنتروپی انجام شده است و روش تصمیم گیری چندمعیاره تاپسیس جهت ارزیابی پایداری استفاده شده است. نتایج مطالعه نشان می دهد که در فاصله زمانی 97-1380، در بعد زیست محیطی شاخص های مصرف سموم شیمیایی و حفاظت از منابع طبیعی، در بعد اجتماعی، حمل و نقل، ارتباطات تلفنی و نرخ رشد طبیعی جمعیت و در بعد اقتصادی، کارایی تولید گوشت قرمز و درآمد غیر کشاورزی نقش مهمی در توسعه پایدار کشاورزی استان یزد داشته اند. نتایج حاصل از رتبه بندی پایداری در سال های مختلف حاکی از کاهش روند توسعه پایدار در ابعاد اقتصادی و اجتماعی، به ویژه در سال های اخیر است. اما در بعد زیست محیطی شاهد توسعه آشکار بخش کشاورزی هستیم. با توجه به نتایج پیشنهاد می شود توسعه امکانات زیربنایی نظیر راه های ارتباطی مناسب و آسفالته، ارتباطات تلفنی، دسترسی به خدمات بهداشتی و برق در نواحی روستایی مورد توجه بیشتری قرار گیرد.Evaluation of Agricultural Sustainable Development Status in Yazd Province Using the Multi-Criteria Decision Making Method
The purpose of this study is to evaluate the process of agricultural sustainable development in Yazd province. The weighting of sustainability indicators has been done using the entropy and TOPSIS method was used for evaluation of sustainability. The results of the study show that in the period between 2001-2018, in the environmental dimension, the consumption of pesticide and conservation of natural resources indicators, in the social dimension, transportation, telephone communications and Natural growth rate of population, and in the economic dimension, The efficiency of red meat production and non-agricultural income have played an important role in the sustainable development of agriculture in Yazd province. The results show a reduction in the growth of sustainable development in economic and social dimensions, especially in recent years. But, in the environmental dimension, we see an obvious development of the agricultural sector. According to the results, it is suggested that more attention is given to the development of infrastructure facilities such as appropriate and asphalted communication roads, telephone communications, and access to health and electricity services in rural areas.