اعتبار حد ترخص در غیر وطن (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
خروج از حد ترخص از شرایط وجوب قصر و افطار در نماز و روزه مسافر است. فقیهان در اعتبار حد ترخص برای وجوب قصر و افطار در وطن اتفاق دارند، اما در غیر وطن -مثل محل اقامت و محل تردد سی روزه- اختلاف دارند. سه دیدگاه در این زمینه وجود دارد: اعتبار به شکل مطلق، اعتبار در خصوص فرض خروج، و عدم اعتبار به صورت مطلق. در دفاع از دیدگاه اول، اطلاق ادله اعتبار حد ترخص، عمومیت ادله تنزیل، و الحاق عرفی محدوده حد ترخص به محل اقامت مطرح است. بحث حاضر با دفاع از اطلاق صحاح محمد بن مسلم و عبدالله بن سنان در اعتبار حد ترخص نسبت به محل اقامت، و انکار انصراف موضوع آنها به سفر ابتدایی، دیدگاه اول را اثبات می نماید.اعتبار حدّ الترخّص فی غیر الوطن
من شرائط وجوب القصر فی الصلاه و الإفطار فی الصیام اجتیاز حدّ الترخّص. اتّفق الفقهاء فی اعتبار حدّ الترخّص لقصر الصلاه و الإفطار فی الوطن، أما فی غیر الوطن مثل محلّ الإقامه أو المکان الذی أقام فیه ثلاثین یوماً مردّداً فقد اختلفوا فیه. فی هذه المسأله ثلاثه أقوال: اعتباره بشکل مطلق، اعتباره فی فرض الخروج فقط، عدم اعتباره بصوره مطلقه. فی مقام الدفاع عن الرأی الأول استدلّوا بإطلاق أدله اعتبار حدّ الترخّص و عموم أدله التنزیل و کون حدّ الترخّص ملحقاً بمحلّ الإقامه عرفاً. هذا البحث و من خلال إثبات إطلاق صحیحتی محمد بن مسلم و عبدالله بن سنان فی اعتبار حدّ الترخّص بالنسبه لمحلّ الإقامه و إنکار انصرافهما بالسفر الابتدائی أثبت القول الأوّل.
تبلیغات
