تاثیر درمان مبتنی بر کاهش روابط فرازناشویی بر بی ثباتی ازدواج و عملکرد خانواده در زوجین
آرشیو
چکیده
هدف: روابط فرازناشویی امنیت عاطفی و اعتماد زوج را تخریب می کند و قربانیان خیانت هیجان های منفی شدیدی را در این راستا تجربه می کنند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر درمان مبتنی بر کاهش روابط فرازناشویی بر بی ثباتی ازدواج و عملکرد خانواده در زوجین بود. روش : طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری شامل تمامی زوجین دارای روابط فرازناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره خمینی شهر در سال 1400 بود. 16 زوج به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش (8 زوج) و یک گروه کنترل (8 زوج) قرار گرفتند. گروه مداخله طی 11جلسه تحت درمان مبتنی بر کاهش روابط فرازناشویی 90 دقیقه ای و به صورت گروهی هفتهای یک بار قرار گرفتند اما در مورد گروه کنترل اقدامی انجام نشد. پرسشنامه بی ثباتی ازدواج ادوارد، جانسون و آلن بوث (1987) و پرسشنامه سنجش عملکرد خانواده اپشتاین، بالدوین و بیشاپ(1950) در مورد آن ها اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد. میزان P کمتر از 05/0 معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد درمان مبتنی بر کاهش روابط فرازناشویی بر بی ثباتی ازدواج(24/49 = F) و عملکرد خانواد (58/17 = F) در زوجین تاثیر داشت (001/0 P<). میزان این تأثیر در متغیر بی ثباتی ازدواج بر اساس مجذور ضریب اتا برابر با 57 درصد و در متغیر عملکرد خانواده برابر با 31 درصد بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر کاهش روابط فرازناشویی می تواند برای کاهش مشکلات زوجین و افزایش ثبات زندگی آن ها، مورد استفاده قرار گیردThe effectiveness of Treatment based on reducing extramarital relationships on marriage instability and family functioning in couples
Aim : The extramarital relationships damage the emotional security and trust of the couple, and victims of betrayal experience strong negative emotions in this regard. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of extramarital relationship treatment on marital instability and family functioning in couples. Methods: The design of the semi-experimental research was pre-test-post-test with a control group. The statistical population included all couples with extramarital relationships who referred to Khomeinishahr city counseling centers in the year 2021. Sixteen couples were selected as a sample through purposive sampling method and were randomly divided into an experimental group (8 couples) and a control group (8 couples). The intervention group underwent 90-minute extramarital relationship treatment in 11 sessions and in a group once a week, but no action was taken in the case of the control group. The Edward, Johnson and Alan Booth's Marital Instability Questionnaire (1987) and Epstein, Baldwin and Bishop's Family Functioning Questionnaire (1950) were applied to them. Data analysis was done with descriptive tests (mean and standard deviation) and covariance analysis using SPSS version 23 software. P value less than 0.05 was considered as significant. Results: The results of covariance analysis indicated that the treatment based on reducing extramarital relationships had an effect on marital instability (F= 49.24) and family functioning (F= 17.58) in couples (P<0.001). The amount of this effect in the marriage instability variable based on the square of the eta coefficient was 0.57 and in the family function variable it was 0.31. Conclusion: According to the results of this research, the treatment of extramarital relationships can be used to reduce the problems of couples and increase the stability of their lives.
تبلیغات
