بررسی تطبیقی نقش نیت در مجازات الهی: تأملی در آیه ۲۸۶ سوره بقره و سرگذشت عزه در عهد عتیق (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
از پرسش های مفسران قرآن کریم و عهد عتیق، نقش نیت مکلف در مجازات الهی است. با توجه به اینکه مؤاخذه بر فراموشی و خطا از نظر عقلی ناپسند است، پرسش مفسران قرآن کریم درباره آیه ۲۸۶ سوره بقره این است که چرا مؤمنان در فقره «ربنا لا تؤاخذنا ان نسینا او أخطأنا» برای فراموشی و خطای خود از خداوند پوزش می طلبند؟ مفسران عهد عتیق نیز در مواجهه با ماجرای عزه پرسشی مشابه دارند: چرا عزه علی رغم اینکه نیت سوئی نداشت، برای لمس ناخواسته تابوت عهد مجازات شد؟ مقایسه آرای مفسران عهد عتیق و قرآن بیانگر آن است که هر دو گروه سعی در ارائه تفسیری عقلانی داشته اند، تا اصل عدل الهی مورد خدشه قرار نگیرد. همچنین با مقایسه آیه ۲۸۶ بقره و ماجرای عزه، پیشینه الاهیاتی این موضوع روشن تر گشته و می توان مجازات عزه را به عنوان نمونه ای از مصادیق تفسیری آیه شریفه عنوان نمود.A Comparative Study of the Role of Intention in Divine Punishment: Analysis of the Qur’an (2: 286) and the Story of Uzzah in the Old Testament
One of the discussions in the exegesis of the Qur’an and the Old Testament is the role of intention in Divine punishment. Since the punishment of the forgetful and the negligent is rationally unacceptable in Islamic theology, the interpreters of the Qur’an explain the verse Baqarah/2: 286[1] and answer the question: “Why believers should ask forgiveness for their mistakes caused by forgetfulness or negligence?” The exegetes of the Old Testament ask the similar question: “Why Uzzah was punished for his mistake of unintentionally touching the Ark of the Covenant?” Comparing the views of both groups shows that they try to bring an intellectual interpretation through which God’s justice may not be criticized. In addition, comparing the verse 2: 286 and the story of Uzzah will clear the theological story of the issue and then the punishment of Uzzah may be considered an exegetical example of the verse.