بازآرایی تشکیلات قضایی و امنیتی در ایران بر پایه ی الگوهای کارکردی توزیع قدرت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
جمهوری اسلامی ایران، پس از گذشت چهار دهه الگوهایی از سیاست و اقتصاد را به کار گرفته که هر کدام اثرگذاری های خاصی را در فضای جغرافیایی ایران برجای گذاشته است. نقطه ی مشترک همه ی الگوهای فضایی در جمهوری اسلامی ایران، کنشگری در چارچوب الگوی کاملاً متمرکز بوده است. تمرکز فزاینده ی امور در واحدهای سیاسی-فضایی متمرکز، سبب ساز کاستی ها و نارسایی هایی بوده که پراکنش فضایی عدالت و توسعه را مختل ساخته است؛ چراکه واحدهای سیاسی-فضایی، مجموعه ی متفاوت و ناهمگنی از عناصر و عوامل طبیعی-انسانی را در خود جای داده اند و فرم ها و فرایندهای توزیع فضایی قدرت در چنین واحدهایی باید اصل تفاوت و ناهمگنی را درنظر گیرند. در همین راستا، پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی به تبیین کاربست الگوی نیمه متمرکز حکومت محلی برای توزیع بهینه ی قدرت درون تشکیلات قضائی و امنیتی در ایران پرداخته است. نتایج، نشان از آن دارد که با دوگانه سازی توزیع فضایی قدرت در ایران به دو بخش امور محلی و امور حاکمیتی، چارچوبی منطقی برای مصداق یابی هر کدام از این دو بخش پدید می آید. در امور قضائی، تشکیلاتی مانند سازمان ثبت اسناد و املاک، سازمان زندان ها و اقدامات تأمینی-تربیتی کشور، مرکز امور شوراهای حل اختلاف و سازمان پزشکی قانونی به دلیل ماهیت خدماتی-رفاهی از قابلیت فزاینده ای برای واگذاری به حکومت های محلی برخوردار هستند. در امور امنیتی نیز، رده ها و سازمان های موجود در نیروی انتظامی، همچون معاونت صدور گذرنامه، سازمان وظیفه ی عمومی، رده هایی از پلیس پیشگیری و پلیس راهنمایی و رانندگی، به سبب ماهیت پیشگیرانه و خدماتی می تواند به نمایندگان امور محلی تفویض شود.Re-patterning of Iran’s Judicial and Security Affairs According to the Practical Patterns of the Power Distribution
After the four decades, the Islamic Republic of Iran has used political and economic models that has left special influences in the geographical space of Iran according to the political thought embedded in it. However, the common point of all spatial patterns in the Islamic Republic of Iran has been activism within a completely centralized pattern. The increasing concentration of affairs in centralized political-spatial units causes shortcomings and inadequacies that disrupt the spatial distribution of justice and development at the same time; Because the political-spatial units that make up countries have a different and heterogeneous set of natural-human elements and factors. Hence, the issue of the form and process of spatial distribution of power in such units has always been a fundamental concern of geographers. Iran, as a political-spatial unit, has also struggled with the functional patterns of power distribution. In this regard, the present study with a descriptive-analytical method has investigated the feasibility of using the semi-centralized model of local government for the optimal distribution of power within the judiciary and security in Iran. The results show that by doubling the spatial distribution of power in Iran into two parts of local affairs and governance, a logical framework for the application of each of these two parts emerges. In judicial affairs, organizations such as the Registry of Deeds and Property, the Organization of Prisons and Security-Training Measures, the Center for Dispute Resolution Councils, and the Forensic Medicine Organization have an increasing capacity to delegate to local governments due to their service-welfare nature. In the field of security, the categories and organizations in the police force, such as the Passport Office, the Public Service Organization, categories of the Preventive Police and the Traffic Police, due to the preventive nature and services can be Delegate local affairs representatives.
تبلیغات
