نقد تطبیقی گرایش فکری و ادبی سهراب سپهری و والتر دولامر بر اساس نظریه ساز و کارهای دفاعی زیگموند فروید (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سهراب سپهری و والتر دولامر در دوره ای پرتلاطم از تاریخ کشورشان زندگی می کنند. در این شرایط، اکثریت شاعران و نویسندگان، مسائل و مطالبات سیاسی و اجتماعی را دست مایه خلق آثار ادبی قرار می دهند؛ اما این دو شاعر، نوعی رمانتیسم معتدل را در پیش گرفته اند و با پرداختن به تجربیات عاطفی، تمایل چندانی به آن تحولات نشان نمی دهند. همین گرایش متمایز سبب می شود برخی از منتقدان و شاعران، آن ها را به عدم «تعهد اجتماعی» و «احساس مسئولیت» در برابر هم نوعان متهم کنند؛ اما اشعار انسان دوستانه این دو شاعر، این مدعا را با تردید روبه رو می کند. از این رو، ما در این تحقیق تلاش کرده ایم چرایی این گرایش را براساس مؤلفه های نظریه ای با عنوان «سازوکار دفاعی» بررسی کنیم که با ابعاد این گرایشِ متمایز قابل انطباق است. ما در خلال این گزارش درمی یابیم که ظاهراً این ناهم سویی با جریان فکری غالب، در اثر نوعی «سازوکار دفاع روانی» باشد که به واسطه یک فرایند ناخودآگاه در قالب آثار ادبی این دو شاعر بروز کرده است.A Comparative Study of Intellectual and Literary Orientations of Sohrab Sepehri and Walter de la mare Based on Sigmund Freud's Theory of Defense Mechanisms
Walter de la Mare and Sohrab Sepehri live in turbulent periods of contemporary histories of their countries. In these circumstances, many of their contemporaries draw on political demands and social issues as inspiration to create literary works. These two, however, follow a kind of mild Romanticism and are more concerned with emotional experiences rather than social and political developments. This tendency causes some critics to accuse them of a "lack of social commitment" and "irresponsibility" for fellow human beings, but these poets' humanitarian poems cast doubt on such claims. The main purpose of this paper is to try to probe into the reasons involved in the formation of these poets' Romantic tendencies. To do so, we have deployed Freud's "Psychological Defense Mechanisms". The compatibility of the poems with many components of this theory suggests that such divergence from the dominant intellectual trend, could be a subconscious "psychological defense mechanism" manifested in these poems.