نقش سؤال راوی در ابهام زدایی و ابهام افزایی احادیث فقهی (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
از عوامل مهم و تأثیرگذار در فهم درست احادیث فقهی به خصوص نوع إفتایی آن، سؤال راوی است. بدون شک، صدور روایات معصومانb براساس عرف اهل محاوره بوده است، ازاین رو گاهی حدیث بدون ملاحظه پرسش راوی به کلی نا مفهوم است یا در فهم آن تردید وجود دارد. مطالعه سؤال های راویان در رفع این گونه ابهامات کمک شایانی می کند. در مواردی پرسش راوی خود مانعی بر سر راه استنباط بوده است. از دیرباز فقیهان شیعه راهکارهایی جهت رفع برخی ابهامات ناشی از سؤال راوی ارائه داده اند. این نوشتار با روش توصیفی تحلیلی می کوشد تا براساسِ واکنشی که فقها در مواجهه با پرسش راوی داشته اند، نقش برجسته سؤال راوی در ابهام زدایی و احیاناً ابهام افزایی را به دقت مورد مطالعه قرار دهد. ملاحظه مثال های مذکور در سؤال راوی، توجه به نوع پرسش های یک باب و دقت در برخی کلید واژه ها که در ضمن سؤال راوی آمده است، از مهم ترین روش های به کار گیری پرسش راوی در رفع ابهام بوده است و تکرار سؤال و تعدد سؤال و ذکر سبب به همراه سؤال از موارد ابهام افزایی سؤال راوی به شمار می آید. مقارنه بین احادیث هم مضمون، ملاحظه دسته بندی اصحاب حدیث و التفات به شخصیت و موقعیت راوی از مهم ترین راهکارهایی است که به کمک آن می توان ابهامات نشأت گرفته از سؤال راوی را رفع کرد.The role of the narrator in questioning the ambiguity and ambiguity of jurisprudential hadiths
One of the important and influential factors in understanding the jurisprudential hadiths is the question of the narrator and it is considered as the strongest analogy in removing the ambiguity of the jurisprudential hadiths. The issuance of narrations by the infallibles is based on the custom of the colloquialists and without considering the question of the narrator, it is either completely incomprehensible or there is doubt in understanding it. Studying the narrators' question helps to dispel such ambiguities. In some cases, the narrator's question has been an obstacle to inference. Shiite jurists have long offered solutions to some ambiguities arising from the narrator's question. This article uses a descriptive-analytical method to carefully study the prominent role of the narrator's question in disambiguation and possibly ambiguity based on the reaction of jurists in the face of the narrator's question. The question of the narrator is the best analogy in removing the ambiguity of the jurisprudential hadiths, so that if the narrations are considered without asking the narrator, most of the hadiths will be excluded from the circle of jurisprudence and jurisprudence. The narrator's question plays an important role in interpreting the sentences, explaining the contents, identifying the gender and type of sentence, and recognizing the restrictions in the religious hadiths. In some cases, the complexity of the question, incomplete quotation or omission of the question has caused the transmission of ambiguity to the words of the innocent. Comparison between similar hadiths, considering the classification of hadith companions and paying attention to the personality and position of the narrator is one of the most important solutions that can be used to resolve the ambiguities arising from the narrator's question.