بررسی امکان سنجی تفسیر تقریبی با مرور بر تفاسیر سنی نگاشت طبری، ابن ابی حاتم، ابن منذر و ثعلبی (مطالعه موردی: اهل بیت(ع)) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تقریب مذاهب از ضروریات جامعه اسلامی است. قرآن بزرگ ترین منبع تقریب مذاهب است، از زمان پیامبر(ص) بنا بر مفاد قرآن و سیره ایشان تفسیر آیات قرآن رایج و تاکنون ادامه دارد، با توجه به توصیه قرآن به عدم تفرقه و امکان فهم و تفسیر قرآن، بر اساس منبع کتابخانه و با روش تبیین و تحلیل داده ها، در این پژوهش به دنبال پاسخ به این سؤال هستیم که آیا امکان تفسیر تقریبی قرآن وجود دارد؟ و در صورت امکان آن مبانی این شیوه از تفسیر کدام است؟ و چه کسی اولین بار تفسیری با رویکرد تقریبی نوشته است. با بررسی در اولین تفاسیری که مستقل از جوامع روایی نگاشته شدند که سرآغاز آن از تفسیر جامع البیان طبری است و با بررسی تفاسیر ابن ابی حاتم، ابن منذر و ثعلبی این نتیجه حاصل شد که تفسیر تقریبی، روشی تحقق یافته است که اولین مورد آن، تفسیر ثعلبی با بررسی موردی اهل بیت(ع) در این پژوهش قابل مشاهده است که از تفاسیر دیگر از این جهت، متفاوت است. ویژگیهایی مانند: انصاف در قلم، ارادت به شخصیتهای مهم اسلامی، بصیرت خاص و محل سکونت او بر این تفاوت گواه است.An Investigation into the Feasibility of the Proximity Interpretation by Examining the Sunni-Written Commentaries of Tabari, Ibn Abi Ḥatim, Ibn Al-Mundhir, and Thaʿlabi (A Case Study of Ahl al-Bayt)
The proximity of Islamic schools of thought is one of the necessities of Islamic society. Quran is the greatest source of the Proximity of Islamic schools of thought. Since the time of the Holy Prophet PBUH , Quranic verses have been interpreted based on the provisions of Quran and Prophet’s PBUH Sirah (approach). The present study aimed to investigate the feasibility of the proximity interpretation of Quran and, if feasible, to determine the basis of such interpretation. Furthermore, this study attempted to determine the first commentator who used the approximate interpretation approach. The data were collected through library research and were analyzed and explained qualitatively. By examining the first commentaries written independently of the narrative society, beginning with Ṭabari’s Jamiʿ Al-Bayan and also the commentaries of Ibn Abi Ḥatim, Ibn Al-Mundhir, and Thaʿlabi, it could be concluded that the proximity interpretation is a realized approach the first instance of which was observed in Thaʿlabi’s commentary through investigating the interpretation of the phrase Ahl al-Bayt. The findings also showed that Thaʿlabi’s commentary is different from other commentaries in terms of fairness in writing, i.e., strive for accuracy and truth in his interpretations, showing devotion to the eminent Islamic personalities, and his specific insight and his dwelling place confirms this difference.