اراده آزاد به مثابه رکن مسؤولیت کیفری در جدال سازگارانگاری و ناسازگارانگاری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
قوانین کیفری با این پیش فرض نگاشته می شوند که آدمیان صاحب اراده اند و بر رفتارهای خود کنترل دارند. تردید در این پیش فرض، تهدیدی علیه حقوق کیفری است، زیرا از یک سو مجازات فرد فاقد اراده، ناعادلانه است و از سوی دیگر کارکرد بازدارنده قوانین کیفری بی معنا به نظر خواهد رسید؛ زیرا قانون نمی تواند شخص فاقد اراده را راهنمایی کند. برخی از متفکران با اشاره به گستردگی روابط علّی معلولی حاکم بر جهان انسانی در وجود اراده آزاد برای انسان تردید کرده اند. مقاله حاضر با بررسی دو رویکرد عمده در خصوص مسئله جبر و اختیار، یعنی سازگارانگاری و ناسازگارانگاری، تلاش نموده است که ضمن تأکید بر لزوم اراده آزاد به عنوان رکن مسؤولیت کیفری آدمی، به روابط علّی معلولی نیز توجه کند و از این طریق، راه را برای رسیدن به خوانشی عادلانه از مسؤولیت کیفری هموار نماید.Free Will as the Foundation of Criminal Responsibility in the Debate between Compatibilism and Incompatibilism
Criminal law presupposes human beings are rational agents who have free will and ability to control their conducts. Raising doubt about this presupposition would threaten and harm criminal law. It is because punishing a person who has no control over his acts is unjust. Furthermore, determinism makes some major functions of criminal law like deterrence nonsense. Obviously, law cannot guide the forced persons who have no free will. Some philosophers raise the idea of impossibility of free will for human being by reference to the causal universe in which we live. This article considers two basic approaches about free will and determinism; i.e. compatibility and incompatibility. It also tries to make a consistency between the acceptance of free will of human being along with causal relations and living in a causal universe. Such an approach, according to the authors would provide background for having a more just and fair understanding of criminal responsibility.