نشان آیات، از همان ابتدای نزول قرآن جهت فصل آیات بهکار برده میشدند. این نشانها بهصورت هر 5 آیه و یا 10 آیۀ نازل شده، تنظیم میشدند که بهنشانهای خمس و عشر معروف هستند که در هر دوره، در فرمهای بصری مجزایی ساماندهی میشدند. تشریح ویژگیهای بصری نشان آیات قرآنهای مذهب عصر تیموری موزۀ آستانه مقدسه قم و نیز طبقهبندی نشان آیات از اهداف پژوهش حاضر است. نوشتار حاضر بهشیوۀ توصیفی-تحلیلی انجام شده است و مطالب با استناد به اسناد و مطالب کتابخانهای گردآوری شده است. از اینرو این پژوهش حول محور دو سؤال اساسی سازماندهی شده است: نشان آیات قرآنهای مذکور واجد چه مؤلفههای بصری هستند؟ فرم و ساختار بصری حاکم در نشان فصل آیات بهچه صورت انتظام یافته است؟ دستاوردهای این پژوهش نمایانگر آن است که نشانهای خمسعشر بهمعنای پنج و ده آیه میباشند که علاوه بر اینکه نشانگر نزول تدریجی آیات میباشند، قرائت قاریان را نیز سهل کردهاند. نشان آیات بهصورت تک آیه، تزئینی، خمس و عشر هستند. فرم این نشانها بهدو صورت شمسه و ترنج نقش بسته شده و تزئیناتی از قبیل نقوش اسلیمی و ختایی در آن بهکار رفته است. آیات بهدو صورت نشانۀ «تصویری-تزئینی»و «حروف و عبارت»نشانهگذاری شدهاند. نشانهای تزئینی در فرمهای دایروی (شمسه)، بادامی، شجرهای همراه با نقوش اسلیمی، ختایی در تلفیق با رنگهای لاجورد و طلا آذین شدهاند که گویا بهپیروی از یک الگوی واحد بهتصویر درآمدهاند.