پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش های بر خط (آنلاین) بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان استان مازندران در پایان پاندمی کووید-19 پس از حضور دانش آموزان در مدارس، انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی؛ از لحاظ ماهیت، توصیفی و از نظر روش، زمینه یابی (پیمایشی) بود. تمامی دانش آموزان شاغل به تحصیل در آموزش و پرورش استان مازندران در سال تحصیلی 01-1400 به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شد. مطابق با جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان (1970)، تعداد 384 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند (خوشه هفتم: دانش آموزان دختر پایه ششم مدارس شهری مناطق مرکز و شرق استان مازندران). ابزار اندازه گیری، پرسشنامه استاندارد عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) بود. با بهره گیری از نرم افزار SPSS23 و در سطح اطمینان 95 درصد (0/05=a)، یافته ها نشان داد تفاوت معنی داری بین میانگین عملکرد تحصیلی دانش آموزان در قبل و بعد از بازگشایی مدارس به سبب دوران کرونایی و رعایت فاصله گذاری اجتماعی وجود دارد و از آن جا که مقادیر میانگین نمونه بعد از بازگشایی مدارس (61/3) از میانگین نمونه در قبل از بازگشایی مدارس (21/3) بزرگتر است، از نظر آماری میزان عملکرد تحصیلی دانش آموزان در پایان پاندمی کووید-19 و با حضور دانش آموزان در مدارس افزایش یافته است (Sig. < α = 0.05). نتیحه این که با بازگشایی مدارس و ایجاد شرایط حضور دانش آموزان در کلاس های درس عملکرد تحصیلی دانش آموزان را ارتقا داده است.
