پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی با اضطراب آزمون آنلاین دانش آموزان مقطع ابتدایی در زمان شیوع کرونا، با روش کاربردی، توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پایه ششم آموزش و پرورش شهرستان جویبار در سال تحصیلی 1400–1399 به تعداد 1140 بوده که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (بر حسب جنسیت)، تعداد 291 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری متغیرها، پرسشنامه های استاندارد خودکارآمدی شرر و مادوکس (۱۹۸۲)، انگیزش تحصیلی هارتر (1981) و اضطراب امتحان فریدمن و جاکوب (1977)، بود که روایی محتوایی آن با نظر متخصصان تایید شد. جهت تایید پایایی، محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های خودکارآمدی، انگیزش تحصیلی و اضطراب آزمون آنلاین به ترتیب برابر با ۰/۸۹، ۰/۹۱ و ۰/۹۰، بود. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد بین خودکارآمدی و اضطراب آزمون آنلاین دانش آموزان مقطع ابتدایی در زمان شیوع کرونا رابطه معنادار منفی وجود دارد. بین انگیزش تحصیلی و اضطراب آزمون آنلاین دانش آموزان مقطع ابتدایی در زمان شیوع کرونا رابطه معنادار منفی وجود دارد. هم چنین، 46 درصد از اضطراب آزمون آنلاین، توسط خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی قابل پیش بینی است که انگیزش تحصیلی سهم بیشتری در پیش بینی اضطراب آزمون آنلاین دارد و خودکارآمدی در مرتبه بعدی قرار دارد.