پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه رهبری تحول آفرین با خود توسعه ای معلمان متوسطه دوم، انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی؛ از نظر ماهیت، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مقطع متوسطه دوم آموزش و پرورش شهرستان محمودآباد در سال تحصیلی 1400-1399 به تعداد 448 نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت تعداد 210 نفر (120 نفر مرد و 90 نفر زن) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های استاندارد رهبری تحول آفرین باس و آولیو (2004) و خود توسعه ای پرالت (2008) بود که از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، پایایی هر یک از پرسشنامه ها به ترتیب برابر 90/0 و 87/0 محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و در سطح اطمینان 95 درصد (05/0=) انجام گرفت. یافته ها نشان داد رابطه مثبت معنی دار بین رابطه رهبری تحول آفرین (و ابعاد آن: ترغیب ذهنی، نفوذ آرمانی، انگیزش الهام بخش و ملاحظه فردی) با خود توسعه ای معلمان مقطع متوسطه دوم آموزش و پرورش شهرستان محمودآباد وجود دارد.