چکیده

هدف پژوهش حاضر مقایسه رضایت شغلی و خلاقیت سازمانی معلمان مدارس دخترانه و پسرانه دوره ابتدایی شهرستان ساری در دوران اپیدمی کووید-19، بود. روش تحقیق از نوع پس رویدادی و جامعه آماری شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی شهرستان ساری در سال تحصیلی 1400–1399 که تعداد 110 نفر از معلمان مدارس دخترانه و تعداد 110 نفر از معلمان مدارس پسرانه و در مجموع، تعداد دویست و بیست نفر به شیوه نمونه گیری غیر تصادفی در-دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه های رضایت شغلی گریکسون (1987) و خلاقیت سازمانی رند سیپ (1979) بود. آزمون پارامتری t مستقل در سطح اطمینان 95 درصد (05/0=) نشان داد در دوران همه گیری کووید-19، بین میانگین رضایت شغلی معلمان مدارس دخترانه و معلمان مدارس پسرانه تفاوت معنی داری وجود دارد. اما، بین میانگین خلاقیت سازمانی معلمان مدارس دخترانه و معلمان مدارس پسرانه تفاوت معنی داری وجود ندارد..

تبلیغات