بررسی راهکارهای بهبود مدیریت زنگ تفریح در مقطع تحصیلی راهنمایی

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت موجود، تنگناها و نارسایی های زنگ تفریح از نظر دانش آموزان و معلمان بوده و به ارائه ی راهکارهایی برای بهبود مدیریت زنگ تفریح در مقطع تحصیلی راهنمایی در مدارس ناحیه سه کرج می پردازد.در این مطالعه 257 دانش آموز(دختر و پسر) و 56 نفر از معلمان با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه ی محقق ساخته نظرات دو گروه در چهار مقوله مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل داده ها آزمون های ناپارامتری تحلیل واریانس فریدمن و کروسکال والیس و آزمون یو من ویتنی به کار گرفته شد. نتایج بررسی نشان داد بین نظرات دانش آموزان و دبیران در مورد” نگرش و اهمیت زنگ تفریح” اختلاف معناداری مشاهده نشده است و هردو گروه زنگ تفریح را عاملی مهم در رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی دانش آموزان تلقی می کنند.در حالیکه بین نظرات دو گروه از نظر “مدت زمان مناسب برای زنگ تفریح” و” شرایط و امکانات فیزیکی مدرسه” به هنگام زنگ تفریح در سطح تفاوت معناداری وجود دارد. این تفاوت در مورد “مدت مناسب زنگ تفریح” به این صورت بود که معلمان مدت زمان فعلی زنگ تفریح را بیش از دانش آموزان مناسب و کافی می دانند.در زمینه ی” شرایط و امکانات فیزیکی مدرسه” تفاوت بین نظرات دو گروه، بیانگر کمبود آشنایی معلمان از شرایط فیزیکی زنگ تفریح برای دانش آموزان است. نتایج هم چنین نشان داد که میزان آگاهی معلمان از نوع فعالیت های دانش آموزان در زنگ تفریح (تغذیه، بازی، محور صحبت و حضور در مراکزفرهنگی – تربیتی مدرسه) نسبی است و دانش آموزان خواستار توجه بیشتر معلمان به این مقوله اند.