تحلیل بیان استعاری «واسازی» در پوسترهای نوشتار-محور دهه 90 (در گالری طراحان آزاد)

چکیده

بیان مسئله: استعاره در دهه های اخیر در زمینه های گوناگون از زبان و ادبیات گرفته تا فلسفه و زیبایی شناسی، موردمطالعه قرار گرفته است. مطالعات استعاره تاکنون با رویکردهای مختلف معناشناسانه، شناختی، عملگرا و بدیع انجام شده اند. بااین وجود پژوهش های اندکی به بررسی حضور انواع استعاره و بیان استعاری در رسانه های هنری مختلف پرداخته اند. پوستر به عنوان یکی از پرکاربردترین رسانه های هنری، از ابتدا شامل عناصر تصویری و نوشتاری بوده است. طراحان همواره این عناصر را به صورت مکمل در یک اثر به کار می برده است. اما نکته قابل توجه این است که طراحان معاصر به ویژه در دهه 90، با حذف تصویر از پوستر و به کاربردن نوشتار به عنوان عنصر اصلی، بیشتر به طراحی پوستر های نوشتار-محور روی آورده اند. حضور نوشتار به عنوان سوژه اصلی در اثر را می توان از منظر انواع روابط استعاری که با مفهوم پوستر ایجاد می کند موردمطالعه قرار داد. هدف مقاله: هدف از این مقاله تحلیل استعاری نوشتار فارسی و یافتن روابط استعاری میان نوشتار و دیگر عناصر تصویری از طریق تحلیل «بیان استعاری واسازی» در حروف نگاری پوسترهای فارسی دهه 90، به ویژه پوسترهای نوشتار-محور گالری طراحان آزاد بوده است. سؤال مقاله: ا ستعاره واسازی چه بیان هنری در حروف نگاری پوستر می یابد؟ روش تحقیق: در این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده، اطلاعات و داده های مورداستفاده از منابع کتابخانه ای جمع آوری شده است. نتیجه گیری: در نهایت نتایج حاصل از تحلیل آثار نشان داد که می توان «بیان استعاری واسازی» را به عنوان یک الگوی پرکاربرد توسط طراحان معاصر به شمار آورد. بیان استعاری واسازی موجب تغییر شکل نوشتار به نفع معنا و ایده اصلی اثر شده و نوشته را از ساختار اصلی و کلیشه ای خود خارج می کند. در واقع می توان شناسایی سوژه شدن حروف در طراحی نوشتار و ازهم پاشیدگی حروف در جریان بازنمایی مفاهیم دیگر را از مهم ترین نتایج مقاله حاضر به شمار آورد.