بررسی موسیقی کناری در اشعار فارسی اول ابتدایی از حیث معیارهای ادبیات کودک

چکیده

      اگر بخواهیم عناصر شش گانه شعر (زبان، عاطفه، موسیقی، پیام، ساختمان و تخیل) را برای سروده های مخصوص کودک و نوجوان اولویت بندی کنیم، بی گمان عنصر موسیقی رتبه اول را حایز خواهد شد؛ چرا که عنصر یادشده اثرگذارترین عنصر بر روان کودک و نوجوان است. برگشت قافیه در شعر، گوش کودک و نوجوان را تحریک می کند و باعث التذاذ او می شود. برای او شعر بودن کلام با قافیه داشتن مشخص می شود. ردیف هم در افزایش موسیقی شعر کودک و نوجوان تأثیر فوق العاده ای دارد. این پژوهش بر آن است موسیقی کناری را در کتاب فارسی اول دبستان که از حیث آشنایی رسمی کودک با عالم شعر و شاعری اهمیت زیادی دارد، بررسی کند و به محاسن و معایب به کارگیری موسیقی کناری (قافیه و ردیف) در این کتاب بپردازد. روش پژوهش حاضر تحلیلی است و نتایج به دست آمده بیانگر آن است که اشعار این کتاب از حیث انتخاب بعضی از قافیه های غنی، انتخاب ردیف ترکیبی و تخفیفی، نوآوری در آوردن ردیف، آوردن قافیه محجوب، تکرار در محل قافیه و آوردن قافیه بدیعی، دارای حسن است و به دلیل انتخاب بعضی از قافیه های فقیر و عدم انتخاب واژه های قافیه ای که واجد بداهت و تازگی باشند، کاستی و عیب دارد.