شوکانی از علمای متاخر و پرکار اهل سنت است که در کتاب «الفوائد المجموعه فی الاحادیث الموضوعه»، به بررسی احادیث موضوعه پرداخته است. او در کتاب حاضر علی رغم تلاش در رد موضوع انگاشتن برخی احادیث، نسبت به برخی دیگر به گونه ای حکم به وضع نموده است که اساساً نمی توان نام موضوعه را بر آن احادیث اطلاق نمود. در پژوهش حاضر تلاش برآنست با روش تحلیل محتوایی، روش ها و ملاک های تشخیص احادیث موضوعه را در کتاب مذکور استخراج نموده و به بررسی و نقد آن ها پرداخته شود. نتایج حاکی از آنست که شوکانی در تشخیص احادیث موضوعه عمدتاً به نقد سندی، آن هم در قالب نقل اقوال پرداخته، گرچه رگه هایی از نقد محتوایی نیز به صورت محدود در ارزیابی های او به چشم می خورد که سنجش های او در هر دو حالت با خطاهایی مواجه بوده است؛ ضمن اینکه عملکرد او در این زمینه رویه ثابتی نداشته و گاهی میان قول و عمل او تناقضاتی مشاهده می شود.