شهر تبریز یکی از کلان شهرهای ایران محسوب می گردد. این شهر همانند دیگر مناطق و شهرهای ایران در حوزه توسعه متوازن و تمرکز زدایی دارای مشکلات زیادی است، بطوری که مرکز این شهر از منظر حوزه های متعدد جمعیتی، سکونتگاهی، اداری، تجاری دارای تمرکز بسیار بالایی در مقایسه با اطراف آن است، که این موضوع مشکلات و چالش های متعددی را ایجاد نموده است. با این حال با توجه به اقداماتی که در چند سال اخیر در حوزه تمرکز زدایی در این شهر صورت گرفته است، این مشکل همچنان پابرجا مانده است. یکی از مهمترین عواملی که موضوع تمرکز زدایی در این شهر را کند نموده است اختلاف نظرها در حوزه فواید و مزایای فرایند تمرکز زدایی است بطوری که برخی بر این اعتقادند که تمرکز زدایی در این شهر از یک سو منجر به کاهش بسیار زیاد هزینه های اقتصادی و ایجاد فرصت برای دیگر بخشهای شهر خواهد شد و عده ای دیگر بر این اعتقادند که اجرای سیاست تمرکز زدایی نه تنها عاری از مزیت است بلکه هزینه های اجرای فرآیند تمرکز زدایی را نیز بر این شهر تحمیل می کند. بنابراین با توجه به اهمیت این موضوع، مقاله حاضر درصدد است تا اثرات و رابطه سیاست های تمرکز زدایی با کاهش هزینه ها و فرصتهای اقتصادی در این شهر را مورد بررسی قرار دهد.