در سفرهای طبیعت گردی، به دلیل عدم دسترسی طولانی مدت به امکانات شهری و نیز طی مسافت های طولانی در دل طبیعت بکر، مسئله نظافت البسه موضوعیتی جدی پیدا می کند. در این فرآیند پی بردن به میزان حساسیت طبیعت گردها در خصوص پاکیزگی لباس همچنین مطالعه نحوه و طول مدت سفر آن ها می تواند در تصمیم گیری طراحان برای طراحی یک محصول بومی که بتواند رضایت را برای کاربر به همراه داشته باشد، نقشی جدی ایفا کند. پژوهش حاضر از منظر هدف در دسته پژوهش های کاربردی قرار گرفته و پرسشنامه به عنوان ابزار پیمایش در آن مورد استفاده قرار گرفت. حجم نمونه معادل 52 نفر بود که به روش گلوله برفی نمونه گیری شدند. نتایج نشان داد؛ نظافت لباس در حدی که تنها بوی نامطبوع را از آن دور نماید و به شرط آنکه خود مصداق کثیفی روی لباس نباشد برای طبیعت گردها اقناع کننده و موردقبول است. از طرفی نوع البسه ای که از نظر ایشان بیشتر به نظافت نیاز دارد نشان می دهد ابعاد محصولی که به این منظور طراحی می شود می تواند حداقلی باشد، در واقع چنانچه صرفاً بشود لباس های زیر را طی سفر نظافت نمود مخاطبین احساس رضایت خواهند داشت.
