میرزاحسین نوری (محدث نوری) درکتاب «مستدرک الوسائل» از 65 کتاب حدیثی استفاده کرده که حرعاملی در وسائل الشیعه به علت عدم دسترسی و یا عدم اعتماد بدانها، از آن ها روایتی نقل نکرده است. وی در فائده دوم خاتمه مستدرک، با استفاده از روش هایی نظیر ثبات شهرت و اعتبار کتاب از طریق بیان طرق بزرگان و علماء به کتب مذکور، اثبات عدم دسترسی حرعاملی به برخی کتب و اعتمادش در صورت دستیابی به آن ها، استقصاء شروح اعلام شیعه بر برخی کتب و... به اثبات اعتبار منابع مورد استفاده در مستدرک الوسائل می پردازد. تحلیل و ارزیابی مؤلفه های به کار رفته در اثبات اعتبار کتب، حاکی است، مؤلفه هایی نظیر اعتبار کتاب به علت سلامت متن از جبر و غلو و... ریشه در عنایت قدمای امامیه به این موارد داشته و از اتقان علمی کافی برخوردار بوده و در مقابل، برخی دیگر نظیر اثبات اعتبار مؤلفین کتب از طریق توثیقات عام و... به علت اختلاف علماء در پذیرش یا ردّ این توثیقات، فاقد اعتبار علمی کافی است.