دانش جراحی یکی از فرازهای مهم طب سنتی در دوره اسلامی است. با بررسی تألیفات در حوزه جراحی های زنان و زایمان، برخی اصول ثابت و رایج قابل ترسیم است که به صورت قوانین ثابت مورد پذیرش و استفاده اکثر جراحان بوده است. استخراج این اصول، اولین موضوع و بررسی تکنیک های جراحی زنان و زایمان نیز موضوع دوم این تحقیق است. روش پژوهش توصیفی تطبیقی با تحلیل اطلاعات است. نتایج این تحقیق، مؤید این فرضیه است که جراحان در دوره اسلامی شناختی واضح و متمایز از انواع بیماری های زنان و زایمان داشته اند. اصل ابتدایی تشخیصِ افتراقی بوده است. تکنیک های جراحی نیز شامل قطع کردن و شکافتن بوده که در درمان بیماری های اندام های تناسلی همچون بواسیر و رتقاء، بیماری های کلیوی همچون سنگ مثانه، و زایمان همچون خروج جنین مرده و جفت استفاده می شده است. طیف گوناگونی از ابزارهای تخصصی از جمله سرشکن، لولب، قلاب و نیشتر نیز در این جراحی ها به کار می رفته اند.