هدف اصلی این مقاله بررسی اعتبار زبان و عوامل هوشی به منظور طبقه بندی عملکرد انشا نویسی در فراگیران زبان انگلیسی ایرانی می باشد. از شرکت کنندگان ایرانی این مطالعه سه آزمون به منظور بررسی دستور زبان، وسعت و عمق واژگان، و دوآزمون به منظور بررسی هوش کلامی و روایتی گرفته شد. همچنین شرکت کنندگان تعدادی انشای تحلیلی در پاسخ به نمونه آیلتس انجام دادند. تعدادی تحلیل تابع تفکیکی برای بررسی قدرت طبقه بندی پنج متغیر با هدف تمایز بین توانایی بالا و پایین نویسندگان زبان دوم مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که در میان عوامل زبانی، عمق واژگان (دانش هم نشینی) بهترین عملکرد تفکیک را تولید می کند. به طور کلی، هوش روایتی قابل اطمینان ترین پیش بینی کننده برای عضویت در گروه های پایین و بالا ارزیابی شد. همچنین مشخص شد که در میان پنج زیر سازه هوش روایتی، ""طراحی داستانی"" بالاترین ارزش طبقه بندی را داراست. در نهایت، کاربردها ی این پژوهش برای پژوهشگران زبان دوم، متخصصان علوم شناختی و زبانشناسان کاربردی مورد بحث قرار گرفت.
