یادگیری بسیاری از نکات گرامری انگلیسی در یک محیط خارجی مشکل می باشد. افعال وجهی یکی از این ساختارهایی است که معمولا یادگیری آن برای دانش آموزان دشواراست. افعال وجهی نه تنها ازنظر معنایی سخت وپیچیده هستند بلکه در بعضی موارد که کلمه های معادل آن ها در زبان مادری وجود ندارد مشکلات بزرگتری را برای دانش آموختگان زبان انگلیسی بوجود می آورند. یکی از این زبان ها زبان مالایی است که در کشور مالزی صحبت می شود و به همین دلیل دانش آموزان مالزیایی در استفاده از افعال وجهی در زبان انگلیسی مشکل دارند و یادگیری آنها به میزان زیادی بستگی به نوع آموزشی دارد که این دانش آموزان دریافت می کنند. این مقاله ابتدا افعال وجهی موجود در یک مجموعه ساخته شده از کتابهایی که در مالزی تدریس می شود را با مجموعه مرجع مقایسه کرده و به این نتیجه رسید که این افعال از نظر کثرت وقوع با مجموعه مرجع متفاوت بوده است. سپس مجموعه ساخته شده از کتاب های تدریس شده در مالزی با مجموعه ساخته شده از انشاء های نوشته شده دانش آموزان سال چهارم متوسطه مقایسه شد و محققین به این نتیجه رسیدند که نه تنها کثرت وقوع افعال وجهی در دو مجموعه بسیار با هم تفاوت دارند بلکه دانش آموزان مالزیایی غلط های بسیاری در ساختار این افعال دارند. دلایل احتمالی این عدم تطبیق و همچنین چگونگی مفید واقع شدن این اطلاعات برای معلمین و نویسندگان کتاب در این مقاله بحث شده است.
