اتخاذ سیاستهای آزادسازی به ویژه در عرصهی تجارت خارجی مورد توجه خاص کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه قرار میگیرد. یافتههای موجود در ادبیات موضوع، حاکی از تاثیر گذاری معنیدار تجارت آزاد بر اقتصاد کشورها است، به طوری که از طریق آن بخشهای اقتصادی از دانش فنی و انتقال تکنولوژی بهرهمند میشوند و با ارتقاء ظرفیت های تولیدی و بهرهوری منابع، عملا قدرت رقابت پذیری خود را در سطح بین الملل بالا میبرند. از طرفی، تحلیل هر پدیده یا سیاست اقتصادی مانند آزادسازی تجاری بدون توجه به اثرات غیر مستقیم ناشی از روابط متقابل اقتصادی، میتواند کم دقت و حتی گمراه کننده باشد. با توسل به روش تعادل عمومی قابل محاسبه، میتوان اثرات تغییر در متغیرهای برونزا بر متغیرهای درونزا را با در نظر گرفتن اطلاعات بخشها و بازارهای مختلف اقتصادی و بکارگیری اطلاعات دنیای واقعی بررسی و پیش بینی نمود. تحقیق حاضر به دنبال آن است که با استفاده از مدل تعادل عمومی قابل محاسبه ( CGE ) به بررسی اثر آزاد سازی تجاری در ایران، از طریق کاهش تدریجی و حذف کامل تعرفهها و یارانههای پرداختی به بخشهای مختلف، بر قدرت رقابت پذیری بین المللی این بخشها بپردازد، علاوه بر این که می توان سایر آثار ایجاد شده را نیز تحلیل نمود. در این مطالعه، عمدهترین منبع اطلاعاتی مورد استفاده، ماتریس حسابداری اجتماعی 1380 است، به طوری که در برآورد مدل CGE از نرم افزار GAMS استفاده شده است. به طور کلی نتایج به دست آمده از این مطالعه حاکی از آن است که، آزادسازی تجاری حداقل در کوتاه مدت قدرت رقابتپذیری بین المللی بخشها را تحت تاثیر چندانی قرار نمیدهد.
