شرکت ایران خودرو دیزل

چکیده: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین جوّ سازمانی با روحیه کارآفرینی در کارکنان شرکت “ایران خودرو دیزل”می¬باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه مورد پژوهش، کلیه کارکنان ستادی شرکت “ایران خودرو دیزل” هستند که با روش نمونه¬گیری تصادفی ساده، 196 نفر از آنان انتخاب شده¬اند. ابزار پژوهش شامل: پرسشنامه محقق¬ساخته (پرسشنامه روحیه کارآفرینی) که بر اساس مبانی نظری و تجربی طراحی و مولفه های روحیه کارآفرینی اندازه گیری شد و برای اندازه¬گیری جوّ سازمانی از پرسشنامه استاندارد جوّ سازمانی برگرفته از نظرات و تحقیقات هالپین و کرافت است، استفاده شده است. داده¬های حاصل از ابزار پژوهش، به دو شیوه توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون شفه) تحلیل آماری شده¬اند. نتایج بدست آمده از پژوهش حاکی از آن است که بین جوّ سازمانی و روحیه کارآفرینی در بین کارکنان شرکت “ایران خودرو دیزل” رابطه معناداری وجود دارد و این رابطه به¬صورت مثبت و مستقیم است. هم¬چنین بین مؤلفه¬های جوّ سازمانی و مؤلفه¬های روحیه کارآفرینی در شرکت “ایران خودرو دیزل” به¬صورت مثبت و مستقیم رابطه معناداری وجود دارد. در خصوص تاثیر مدرک تحصیلی و سابقه کار کارکنان در افزایش روحیه کارآفرینی آنان نتایج بیانگر آن است افراد دارای مدرک تحصیلی لیسانس در مقایسه با افراد دارای مدرک تحصیلی فوق¬دیپلم از روحیه کارآفرینی بالاتری برخوردارند. سابقه کار کارکنان در افزایش روحیه کارآفرینی آنان تاثیر ندارد. به¬عبارت دیگر افرادی که دارای تجربیات بیشتری بودند، لزوماً دارای روحیه کارآفرینی بالایی نبودند.

هدف پژوهش حاضر تبیین اثر میانجی توانمندسازی در رابطه بین رهبری تحول آفرین و رضایتمندی کارکنان در شرکت ایران خودرو دیزل است. روش پژوهش کمی و از حیث هدف؛ کاربردی، از نظر ماهیت؛ توصیفی- پیمایشی و از نظر نحوه اجرا؛ از نوع همبستگی و تحلیل مسیر است. جامعه آماری شامل کلیه سرپرستان خط تولید شرکت ایران خودرو دیزل به تعداد 105 نفر است که به دلیل کم بودن حجم جامعه، تمامی اعضا به روش تمام شمار به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه توانمندسازی (لاسچینگر و همکاران، 2001)، رهبری تحول آفرین (باس و آولیو، 2004) و رضایت شغلی (هاکمن و اولدهام، 1976) می باشد. روایی آنها به روش صوری و محتوایی بررسی و تأیید شد و پایایی آنها نیز از طریق آلفای کرونباخ (81/0) به دست آمد. داده ها در بخش توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که رهبری تحول آفرین بر توانمندسازی (ضریب تأثیر 77/0)، توانمندسازی بر رضایت شغلی کارکنان (ضریب تأثیر 67/0) و رهبری تحول آفرین بر رضایت شغلی کارکنان (ضریب تأثیر 66/0) تأثیر مثبت و معناداری دارد. اثر رهبری تحول آفرین بر توانمندسازی و رضایتمندی شغلی کارکنان نشان می دهد که مدیران شرکت ایران خودرو دیزل می توانند ﺑ ﺎ اﻃ ﻼع از اﻫﻤﯿﺖ ﻫﺮ ﯾﮏ از متغیرهای فوق، توجه به مبحث رهبری تحول آفرین، توانمندسازی و همچنین مؤلفه های آن ها،گام های مؤثرتری در راستای بهبود رضایتمندی شغلی کارکنان برداشته و شرایط را برای بهبود کیفیت تولیدات و افزایش رضایت مشتریان به نحو مطلوبی ایجاد نمایند..