کارکنان دانشگاه ارومیه

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان جامعه پذیری سازمانی و تعهد سازمانی، در میان کارکنان دانشگاه ارومیه انجام شده است. با استفاده از روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 200 نفر از کارکنان دانشگاه با توجه به دانشکده محل خدمت، به صورت طبقه ای متناسب با اندازه هر یک از دانشکده ها، به طور تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش، از دو پرسشنامه استاندارد جامعه پذیری سازمانی بر اساس مدل تائورمینا (1997) و تعهد سازمانی بر اساس مدل بالفور و وکسلر (1996) استفاده شده است. برای سنجش میزان پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ، پرسشنامه جامعه پذیری سازمانی 921/0 =α و تعهد سازمانی 881/0= α به دست آمد. داده ها پس از جمع آوری بر اساس فرضیه های پژوهش و با استفاده از تحلیل مانوا و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین مؤلفه های جامعه پذیری سازمانی با کل ابعاد تعهد سازمانی، رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. علاوه بر این، مؤلفه های تفاهم، حمایت کارکنان و چشم انداز از آینده سازمان نیز می تواند به طور مثبت و معنی داری، ابعاد تعهد همانندسازی شده، پیوستگی و مبادله ای را پیش بینی کند

هدف پژوهش حاضر تحلیل رابطه مؤلفه های کیفیت زندگی کاری با ابعاد توانمندسازی روان شناختی در بین کارکنان دانشگاه ارومیه بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه ارومیه به تعداد 720 نفر می باشد که 250 نفر آن ها از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی کاری و توانمندسازی روان شناختی جمع آوری و با شیوه همبستگی کانونی تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که میزان همبستگی کیفیت زندگی کاری با ابعاد توانمندسازی روان شناختی 44/0 می باشد. شاخص لامبدای ویلکز 16/0 و آماره F مربوط به آن نیز 13/13 به دست آمد که در سطح 001/0 معنی دار است. هم چنین 63 درصد از واریانس ابعاد توانمندسازی روان شناختی با مؤلفه های کیفیت زندگی کاری تبیین می شود؛ بنابراین می توان چنین نتیجه گیری نمود که برنامه های کیفیت زندگی کارى نقش اساسی و مهمی در افزایش توانمندسازی نیروی انسانی و درنتیجه کارایی و اثربخشی سازمان ها بر عهده دارد.بنابراین می توان چنین نتیجه گیری نمود که برنامه های کیفیت زندگی کارى نقش اساسی و مهمی در افزایش توانمندسازی نیروی انسانی و درنتیجه کارایی و اثربخشی سازمان ها بر عهده دارد.