بیمه زندگی

بیمه میتواند نقشی حیاتی در توسعة مالی و اقتصادی ایفا کند. بیمه، با تسهیم ریسک، میزان سرمایة لازم جهت پوشش خسارتهای بزرگ را کاهش داده، سرمایهگذاری را تقویت کرده و موجب نوآوری و رقابت در بازار میشود. با معرفی قیمتگذاری مبتنیبر ریسک برای پوشش بیمه، این بخش میتواند رفتار بنگاههای اقتصادی را تغییر دهد. شرکتهای بیمه، بهعنوان واسطههای مالی با افق سرمایهگذاری طولانیتر میتوانند در تأمین مالی بلندمدت و مدیریت ریسک مشارکت کنند. در نهایت، بخش بیمه میتواند کار دیگر بخشهای نظام مالی مانند بانکداری و بازار سهام را از طریق افزایش ارزش وثیقهها به وسیله بیمة اموال بهبود بخشیده و خسارتهای ناشی از نکول را از طریق ضمانتهای اعتباری کاهش دهد. تحقیقات نشان میدهد که بخش بیمه در رشد بلندمدت مشارکت دارد. بخش بیمه در کشورهای حوزة خاورمیانه و شمال آفریقا حتی پس از کنترل سطح درآمد و مشخصههای جمعیتی، توسعهنیافته باقی ماند. این امر از آنجایی موجب نگرانی است که بخش بیمه میتواند سهم مهمی در توسعة اقتصادی و مالی داشته باشد. این گزارش نشان میدهد که حرکت کند توسعة بخش بیمه به عواملی مانند عدموجود بیمه اجباری در حوزههای اصلی، برتری شرکتهای دولتی در برخی کشورها، ضعف نظام نظارتی و مقرراتی، قوانین مالیاتی ناکافی، نقص مهارتهای حرفهای و عوامل فرهنگی بستگی دارد. اصلاحات در بیمهنامهها و نوآوریها در تولید محصولات، راه درازی برای رشد و توسعة بخش بیمه در دهة اخیر و پس از آن در پیش دارند. این گزارش، وضعیت بخش بیمه در حوزه MENA را بررسی کرده، عوامل اصلی که مانع رشد بخش بیمه هستند را تعیین کرده و راهکارهایی جهت سرعت بخشیدن به توسعه آن ارائه میدهد.

بیمه از دستاوردهای خلاقانه و دوراندیشانه بشر به منظور مقابله با رخدادهای ناگوار است. علاقه انسان ها به تأمین آینده خود و افراد خانواده شان در زندگی متلاطم و پرفراز و نشیب سبب ایجاد بیمه های زندگی شده است. اکنون، میزان استفاده افراد از این بیمه به عنوان یکی از شـاخص های اندازه گیری رفاه در جامعه شناخته می شود. شبکه حمل و نقل، به عنــوان یکی از بسترهای حیاتی چرخه اقتصادی به شمار می آید که خسارت های وارده به آن می تواند کارکردش را دچار اختلال کند. برای جلوگیری از این امر، تجهیز و توسعه سامانه های خدمات مالی همانند خدمات بیمه امری ضروری است. ارائه بیمه زندگی در شبکة حمل و نقل از جمله راهکارهایی است که می توان با ایجاد آن پوشش لازم را به دست آورد. بنابراین با ایجاد قرارداد بیمه زندگی و سرمایه گذاری در حمل و نقل، علاوه بر پرداخت سرمایه در صورت فوت بیمه شده به بازماندگان، امکانات مناسب و متنوع سرمایه گذاری نیز فراهم می شود. برای پیشبرد ایجاد بیمه زندگی در شبکه حمل و نقل، باید از راهکارهای ایجاد بیمه های متنوع و گوناگون در برنامه بیمه حمل و نقل به منظور دستیابی به توسعه و بهبود فرایندهای فروش بیمه های زندگی سود جست.

با توجه به آمارهای بیمه مرکزی، بیمه های زندگی در چند سال اخیر، رشد خوبی داشته است. گرایش شرکت های بیمه به تسهیم مشارکت در منافع با مشتریان از یک سو و تمرکز سهامدان شرکت های بیمه خصوصی بر سودآوری سرمایه گذاری ها، از سوی دیگر سبب می شود که مدیریت کارآمد سرمایه گذاری، اهمیت بیشتری پیدا کند. ماهیت بیمه های زندگی به گونه ای است که سرمایه گذاری های مربوط به آن به دلیل وجود ذخیره ریاضی، با سایر رشته های بیمه ای متفاوت است. در این مقاله، تلاش شده است که روش های سرمایه گذاری کارآمد برای بیمه های زندگی را بررسی کرده و راهکارهای کاربردی برای شرکت های بیمه در ایران، ارایه دهد.

هدف از این پژوهش، تحلیل بازار بیمة زندگی کشور ایران براساس رویکرد نهادی است. در این مقاله ضمن مرور پیشینة پژوهش و تشریح مفاهیم مرتبط با بیمة زندگی و رویکرد نهادگرایی، به خصوص الگوی چهار سطح تحلیل نهادی ویلیامسون، عوامل مؤثر بر بازار بیمة زندگی و سپس نهادهای فعال در این صنعت مطابق با مفاهیم مذکور، تجزیه وتحلیل شده است. همچنین از روش گروه کانونی برای جمع آوری اطلاعات و از روش کدگذاری برای تحلیل و نتیجه گیری از اطلاعات به دست آمده استفاده شده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که بین مبادلات بازیگران مختلف بازار بیمة زندگی کشور و نهادهای موجود در این بخش، شکاف زیادی وجود داشته و این شکاف ها تأثیر شایانی بر عدم رشد و توسعة بیمة زندگی به دنبال داشته است. درنهایت در این مقاله، پیشنهادهایی جهت بهبود نارسایی ها و شکاف های مذکور ارائه شده است.

عدم رشد و توسعه بیمه زندگی همواره از مسائل پیش روی صنعت بیمه بوده است. براین اساس استفاده از رویکرد جامع برای بررسی ابعاد مختلف این مسئله ضروری به نظرمی رسد. بنابراین با توجه به جامعیت رویکرد نهادی، این رویکرد، مبنای علمی و میدانی تحقیق حاضر قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، شناسایی نهادها و کسب وکارهای پشتیبان بیمه زندگی کشور ایران، براساس رویکرد نهادی است. در این تحقیق ضمن مرور ادبیات و تشریح مفاهیم مرتبط با رویکرد نهادگرایی، به خصوص الگوی چهار سطح تحلیل نهادی ویلیامسون، نهادها و کسب وکارهای فعال در بازار بیمه زندگی آمریکا و هند مطالعه شده و اطلاعات به دست آمده از این مرحله، مبنای بخش میدانی تحقیق قرار گرفته است. در بخش میدانی، اطلاعات به دست آمده از طریق روش مصاحبه، گردآوری و از طریق روش کدگذاری باز و محوری، تجزیه و تحلیل گردیده است. در نهایت یافته های اصلی تحقیق شامل نهادها و کسب وکارهای فعال در کشورهای مورد مطالعه، نهادهای مؤثر بر تقارن اطلاعات بین بیمه گر و بیمه گذار، کسب وکارهای قابل برون سپاری و نهادها و کسب و کار مورد نیاز بازار بیمه ایران، ارائه شده است.

در این پژوهش رابطه تجربی بین توسعه بیمه های زندگی و غیرزندگی و رشد اقتصادی در ایران با استفاده از روش ARDL ، رهیافت آزمون کرانه ها و داده های دوره زمانی 1388-1358 بررسی شده است. نتایج نشان دهنده وجود رابطه هم جمعی میان متغیرهای تحقیق است و حاکی از این است که بیمه زندگی در کوتاه مدت و بلندمدت تأثیر معنا داری بر رشد اقتصادی ندارد، ولی بیمه غیرزندگی در کوتاه مدت و بلندمدت بر رشد اقتصادی تأثیر معناداری دارد. همچنین، در بلندمدت یک رابطه علّی یک طرفه از توسعه بیمه غیرزندگی به رشد اقتصادی وجود دارد ولی رشد اقتصادی علت گرنجری توسعه بیمه-های زندگی و غیرزندگی نیست.

بیمه محصولی است مدرن که کارکردهای بسیار مهمی در ایجاد امنیت و آرامش در زندگی، افزایش سرمایه گذاری و رونق اقتصاد، مدیریت و توزیع عادلانه ریسک دارد. صنعت بیمه یکی از مهم ترین ارکان توسعه اقتصادی کشورها است و در کشورهایی که تنوع ریسک ها زیاد می باشد، بیمه ابزاری مناسب برای مدیریت ریسک بنگاه ها و فعالان اقتصادی شناخته می شود و اثرگذاری محسوسی در توسعه و رشد مناسبات اقتصادی و اجتماعی کشور دارد. رسالت و مأموریت اصلی صنعت بیمه، تولید و عرضه اطمینان و تأمین امنیت برای فعالیت های اقتصادی و اجتماعی است که با ابزارها و محصولات مناسب و متنوع بیمه ای، ریسک فعالیت ها را پوشش داده و به حداقل ممکن می رساند.صنعت بیمه کشور به عنوان یکی از اجزای مهم بازارهای مالی، به تدریج نقش و جایگاه خود را در فرایند رشد و توسعه اقتصادی پیدا نموده و در حال رشد می باشد، اما این رشد کند است که به طور قطع نیاز به توجه بیشتر مسئولین سیاستگذار بیمه ای دارد. با این حال صنعت بیمه کشور هنوز سهم ناچیزی هم در سطح منطقه و هم در سطح جهانی و بین الملل دارد. صنعت بیمه استان نیز با توجه به صنعتی بودن استان و قابلیت های بالای تولیدی و همچنین نزدیک بودن به تهران و بالا بودن سطح دانش و آگاهی مردم سهم ناچیزی در صنعت بیمه کشور داراست که با قابلیت ها و توانمندی های استان سنخیت و سازگاری ندارد. لذا این موضوع مهم می بایست با یک برنامه ریزی دقیق مورد توجه مسئولین بیمه ای استان قرار گیرد تا در یک برنامه میان مدت و یا بلندمدت بتوانیم سهم صنعت بیمه استان از کشور را ارتقا بخشیده و شاخص ضریب نفوذ بیمه استان را به 2 درصد برسانیم.