رضایت ورزشکار

هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین ابهام نقش، پذیرش نقش، انسجام تیمی و رضایت ورزشکار است. در این تحقیق فرض بر این است که ابهام نقش با پذیرش نقش و رضایت از نقش پیش بینی خواهد شد. همچنین پذیرش نقش و رضایت از نقش با انسجام تیمی و رضایت ورزشکار پیش بینی خواهد شد. پژوهش حاضر از نوع حال نگر، کاربردی، توصیفی و پیمایشی است. تعداد نمونه آماری در تحقیق حاضر 222 بازیکن مرد بسکتبالیست سوپرلیگ ایران است که به شیوه کل شمار انتخاب شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات، مقیاس درک نقش، مقیاس پذیرش و رضایت از نقش، پرسشنامه محیط گروه و پرسشنامه رضایت ورزشکار است. از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. نتایج نشان داد ابهام نقش مربوط به ارزیابی نقش است و رضایت از نقش را پیش بینی می کند، همچنین ابهام نقش مربوط به مقیاس مسئولیت ها، پیش بینی کننده پذیرش نقش است.

هدف پژوهش حاضر، طراحی مدل رضایت شغلی ورزشکاران مرد ورزش های گروهی ایران بود. روش پژوهش از نوع توصیفی بود و جامعه آماری آن را ورزشکاران مرد لیگ برتری ایران در چهار ورزش گروهی تشکیل دادند (776 نفر) که 360 نفر به پرسش نامه محقق ساخته پاسخ دادند . پس از مرور پیشینه و مصاحبه اکتشافی با 23 ورزشکار در 66 شاخص پنج ارزشی لیکرت تنظیم شد. روایی صوری ابزار با استفاده از نظرهای کارشناسان مدیریت ورزشی و دیگر خبرگان، تأیید شد و پایایی کلی پرسش نامه نیز 98/0 برآورد شد. افزون براین، برای تحلیل داده ها از آزمون فریدمن و معادلات ساختاری آموس22 در سطح 05/0 p≤ استفاده شد. نتایج نشان داد که براساس میانگین رتبه، پیامدهای رضایت شغلی (48/3)، فرایندها (47/3) و پیشایندها (40/3)، به ترتیب بیشترین اولویت را داشتند. ضمنا، تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که تمامی گویه ها در سطح 05/0 معنادار بودند و براساس مدل معادلات ساختاری، در عامل فرایندهای رضایت شغلی، ابعاد سازمانی و تیمی به ترتیب با ضرایب تأثیر 89/0 و 87/0 و در عامل پیامدها، ابعاد تیمی و محیطی با ضرایب تأثیر 92/0 و 91/0 اثرگذار بودند. در سطح دوم مدل ساختاری، عامل فرایندی با ضریب تاثیر 55/0، تأثیر بیشتری بر رضایت شغلی ورزشکاران داشت. نتایج اثرات غیرمستقیم مدل نشان داد که عامل پیشایندی با ضریب تأثیر 91/0 بر رضایت شغلی ورزشکاران، پیشایندها با ضریب تأثیر 99/0 بر فرایندها و فرایندها با ضریب تأثیر 93/0 بر پیامدها اثرگذار بودند؛ بنابراین، فرایندهای باشگاهی در تأمین رضایت ورزشکاران بسیار مهم هستند.

هدف از پژوهش حاضر تبیین تأثیرگذاری ادراک سبک رهبری در ورزش، شیوه ی اعمال قدرت مربیان و تعهد ورزشی بر رضایت مندی ورزشکاران رشته های انفرادی و گروهی شهر کرمانشاه بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را ورزشکاران رشته های انفرادی و تیمی که سابقه ی حداقل 6 ماه فعالیت ورزشی به صورت مسمتر را داشتند تشکیل دادند که با استفاده از برآورد واریانس 30 نمونه اولیه حجم نمونه آماری برابر با 301 نفر در نظر گرفته شد. همچنین روایی سازه پرسشنامه ها با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و به منظور سنجش پایایی سؤالات از پایایی مرکب و آلفای کرونباخ استفاده شد که نتایج تمام پرسشنامه ها بالاتر از 7/. بدست آمد. برای تحلیل داده ها از دو نرم افزار spss22 و لیزرل 8/80 استفاده شد. یافته ها نشان داد که عوامل سبک رهبری در ورزش، شیوه های اعمال قدرت مربیان و تعهد ورزشی توان پیش بینی و تبیین 55/. از تغییرات رضایت مندی ورزشکاران را دارد. بنابراین به مربیان پیشنهاد می شود که جهت رضایت مندی ورزشکاران خود که در نتیجه می تواند منجر به کسب موفقیت و اثربخشی عملکرد فردی و گروهی را در پی داشته باشد توجه ویژه ای را به انواع سبک های رهبری ویژه سبک رهبری دموکراتیک و شیوه ی اعمال قدرت تخصصی داشته باشند.

هدف این تحقیق، بررسی رابطه میان رضایتمندی و رفتار شهروندی سازمانی بازیکنان لیگ برتر بسکتبال ایران بود که با روش تحقیق توصیفی- همبستگی و به صورت میدانی انجام شد. جامعه و نمونه تحقیق، شامل تمامی بازیکنان مرد 12 تیم لیگ برتر بسکتبال ایران بودند که پرسشنامه های مقیاس رضایتمندی ورزشکاران و پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی را تکمیل کردند. پس از اعمال نظرات 12 نفر از اساتید مدیریت ورزشی کشور، ثبات درونی پرسشنامه رضایت و رفتار شهروندی سازمانی ورزشکاران روی30 آزمودنی ورزشکار با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 93/0= rو 89/0= rبرآورد شد. تحلیل داده ها با آزمون های کالموگراف- اسمیرنوف، ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چند متغیره در سطح معنی داری 05/0≥ p نشان داد که رابطه بالا و معنی داری میان رضایتمندی و رفتار شهروندی سازمانی وجود دارد (60/ 0=r). همچنین توان پیش بینی رفتار جوانمردی و رفتار یاری گرایانه از طریق دو مؤلفه رضایت از آموزش و رضایت از عملکرد تیمی بیشتر از مؤلفه های دیگر رضایتمندی ورزشکار بود (05/0≥ p)، در حالی که تنها مؤلفه رضایت از رفتار و تعامل مربی اثر معنی داری در پیش بینی مؤلفه رفتار مدنی داشت (05/0≥ p). به طور کلی، رضایت ورزشکاران از مربی و تیم می تواند رفتار شهروندی سازمانی را ارتقاء دهد.