ارائه راهکار

شناخت عوامل موثر بر توسعه ورزش همگانی مثل انگیزه ها و موانع مشارکت ورزشی افراد به برنامه ریزان کمک خواهد کرد تا با اتخاذ تدابیر مناسب به رفع موانع بپردازند. هدف پژوهش حاضر نیز مطالعه موانع فعالیت بدنی جامعه دانشگاهی (اعضای هیئت علمی، کارکنان و دانشجویان) به منظور ارائه راهکارهای توسعه ورزش همگانی در دانشگاه های ایران بود. این پژوهش توصیفی-تحلیلی و از نوع همبستگی است که به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری شامل تمامی اعضای هیئت علمی، کارکنان و دانشجویان دانشگاه های سراسری ایران بود که در نهایت، 779 نفر (233 نفر عضو هیئت علمی،224 نفر کارمند و 322 نفر دانشجو) به عنوان نمونه در این پژوهش شرکت کردند و به پرسشنامه محقق ساخته موانع فعالیت بدنی پاسخ دادند. این پرسشنامه شامل 66 گویه در مقیاس لیکرت پنج ارزشی بود که روایی صوری و محتوایی آن مورد تأیید متخصصان قرار گرفت و پایایی آن نیز در یک مطالعه راهنما و به روش آلفای کرونباخ محاسبه شد (953/0=α). از روش تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متعامد برای شناسایی عامل-ها و از روش تحلیل عاملی تأییدی برای تأیید عامل ها و ارائه الگو استفاده شد. در تحلیل عاملی اکتشافی، از 66 سوال پرسشنامه موانع، 58 سؤال با داشتن بار عاملی مناسب در شش عامل سازمانی و مدیریتی، محیطی، روان شناختی، درون فردی، عدم حمایت اجتماعی و محدودیت زمانی قرار گرفتند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد عامل های""عدم حمایت اجتماعی"" و ""سازمانی و مدیریتی"" هر یک با بار عاملی 83/0 و 79/0 بیشترین تأثیر را در تبیین موانع مشارکت ورزشی داشتند. توجه به عوامل بازدارنده (موانع) شناسایی شده در این پژوهش و سعی در برطرف کردن آن ها می تواند زمینه مشارکت هرچه بیشتر جامعه دانشگاهی در فعالیت های بدنی و برنامه های ورزش همگانی دانشگاه را فراهم نماید. به علاوه، در این پژوهش بر اساس عامل های موانع، راهکارهایی برای توسعه ورزش همگانی در دانشگاه ها ارائه شده است.

شبکه های حسگر بی سیم، از تحولات مهم دهه های اخیر است رفتارهای قوی آنها باعث ضبط و انتقال داده ها در محیط های نامطمئن و نامناسب شده است. این سیستم به دلیل ویژگی های ذاتی خود و کاربردهای متعددی که دارند، امروزه به شدت مورد توجه قرار گرفته و نسبت به سیستم های مشابه خود دارای یکسری مزیت ها و معایب می باشد. لذا این پژوهش با هدف بررسی تحلیلی مزایا و معایب شبکه های حسگر بی سیم و ارائه راه کارهای پیشنهادی انجام شده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت مروری و توصیفی- تحلیلی است. داده های به دست آمده، به روش کتابخانه ای و از طریق مصاحبه با کارشناسان گردآوری شده است. لذا در گام اول به بیان کلیات تحقیق پرداخته شده. در گام دوم مزایا و معایب شبکه های حسگر بی سیم گردآوری شد. در گام سوم به بیان راهکارها و پیشنهادات پرداخته شد و در گام چهارم نتیجه گیری نهایی صورت گرفته است. در نتیجه این تحقیق از مزایای شبکه حسگر بی سیم می توان به مواردی همچون: استفاده مشترک از منابع، کاهش هزینه، قابلیت اطمینان، کاهش زمان، قابلیت توسعه، ارتباطات، برپایی سریع در مواقع اضطراری، مناسب برای محیط هایی که نباید پارازیت و اختلال باشد، قرار نگرفتن در محیط های خطرناک و غیرعاقلانه برای مطالعات مکرر، شیوه اقتصادی به صرفه برای جمع آوری اطلاعات اشاره کرد. همچنین از مهمترین معایب شبکه حسگر بی سیم می توان به مواردی همچون: فقدان زیرساخت، استفاده از لینک بی سیم، چندپرشی بودن، خودمختاری نودها در تغییر مکان، مشکلات امنیتی، تنگناهای سخت افزاری، تعداد زیاد گره ها، چگالی بالا در توزیع گره ها در ناحیه عملیاتی، استعداد خرابی در گره ها، تغییرات همبندی، استفاده از روش پخش همگانی در ارتباط بین گره ها، داده محور بودن، قابلیت اطمینان، مقیاس پذیری، قیمت تمام شده، شرایط محیطی، مسیریابی، توپولوژی، رسانه ارتباطی، توان مصرفی گره ها، ارتباط بیدرنگ و هماهنگی، کوتاه بودن طول عمر شبکه، عوامل پیش بینی نشده، ویژگی های متغیر زمانی و اندازه در شبکه، محدودیت منابع اشاره کرد.

شرکت های پیشرو به صورت فزاینده ای به دنبال استراتژی ارائه راهکار، برای مقابله با کالاگرایی و کاهش سودآوری در بازار کالاهای محض هستند. اگرچه شرکت های زیادی اهمیت ارائه راهکار (ترکیب سفارشی سازی و یکپارچه شده ای از کالا و خدمات برای ارضای نیاز مشتری) را تشخیص داده اند، تعداد اندکی از آنها توانسته اند این فرایند را با موفقیت طی کنند. ناموفق بودن شرکت ها، باعث شده تحقیقات زیادی به دنبال چالش های ارائه راهکار و عوامل کلیدی موفقیت شرکت ها در این فرایند باشند. بر این اساس، یکی از نقص های مهم تحقیقات در این حوزه، مدلی است که جنبه های مختلف فرایند ارائه راهکار و ویژگی های آن را ارائه دهد. از این رو این تحقیق به دنبال دادن مدلی برای ارائه راهکار در سطح شرکت های مادر، با رویکردی کیفی و استفاده از روش نظریه داده مبناست. مدل به دست آمده چهار مرحله «کالای محض»، «کالا و خدمات استاندارد»، «کالا و خدمات سفارشی سازی شده» و «ارائه راهکار» را دربردارد که گذر از این مراحل با تغییر در «منابع و توانمندی ها»، «کالاها و خدمات»، «فرایندها» و در نهایت «استراتژی و دیدگاه » سازمان همراه است

دستیابی به رشد اقتصادی، توسعه پایدار و تخصیص بهینه منابع مستلزم وجود یک سیستم مالی کارا می باشد که بتواند با کمترین هزینه، بهینه ترین تخصیص منابع را صورت دهد. مهمترین خصایص بازار مالی ایران عدم وجود ابزارها و نهادهای مالی قوی و بانک محور بودن آن به دلیل عدم حضور یک بازار سرمایه کارآمد می باشد که این امر منجر به کنترل و دخالت های همه جانبه دولت در فعالیت های اقتصادی و مالی گردیده است. جرم های علیه بازار سرمایه، ارزش ها، بایدها و نبایدهای نظام اقتصادی را نقض کرده و به چالش می کشند. به واسطه ارتکاب این رفتارهاست که رقابت عادلانه، اعتماد میان کنشگران بازار سرمایه و شفافیت در اطلاعات، دچار آسیب جدی می شوند. این تحقیق بر آن است که ضمن بررسی رویه های موجود جهت رسیدگی به جرائم در بازار سرمایه به بیان راهکارهایی برای تقویت کارایی آن بپردازد. متدلوژی این مقاله عبارت است از تحلیل توصیفی چالش های بازار پول و رویه های موجود جهت رسیدگی به جرائم در بازار سرمایه بوده است. نتایج این تحقیق بیانگر این واقعیت می باشد که علت اصلی توسعه نیافتگی بازار مالی ایران عدم استفاده از ابزارهای نوین تأمین مالی نمی باشد، بلکه ساختار نامناسب سازمانی و عدم حضور استانداردهای نظارتی می باشد. مطالعات انجام شده در زمینه بازار پول و سرمایه کشور نشان می دهد که بازار سرمایه کشور توسعه نیافته می باشد و نیاز به بررسی و آسیب شناسی دارد. لازم به ذکر است که نتایج این بررسی می تواند به عنوان یک توصیه سیاستی برای سیاستگذاران و برنامه ریزان کشور و بانک مرکزی مورد استفاده قرار گیرد.