درس تربیت بدنی عمومی

هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر شرکت در یک جلسه درس تربیت بدنی بر مؤلفه های شش گانه خلقی است. بنا بر نتایج پژوهش های گذشته، انواع فعالیت بدنی بر حالات خلقی تأثیر مثبت دارد، اما تأثیر درس تربیت بدنی در دانشگاه بر متغیرهای خلقی آشکار نیست. از میان کلیه دانشجویان دختر دانشگاه شهید بهشتی که واحد تربیت بدنی عمومی 2 را در رشته های والیبال، بسکتبال و تنیس روی میز انتخاب کرده بودند (245 نفر)، 128 نفر (میانگین سنی 19/22) به طور تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه حالات خلقی برونل (برومز) را پیش و پس از شرکت در یک جلسه درس تربیت بدنی تکمیل کردند. آنالیز واریانس با اندازه گیری های تکراری نشان داد یک جلسه درس تربیت بدنی بر همه مؤلفه های خلقی تاثیرگذار است. تفکیک اثر در دروس مختلف نشان داد شرکت در یک جلسه درس تنیس روی میز و والیبال بر همه مؤلفه های خلقی مؤثر است، ولی مؤلفه های خستگی خلقی پس از شرکت در یک جلسه بسکتبال تغییر معنی داری نداشتند. نتایج، با توجه به فرضیه های روان شناختی موجود در تأثیر فعالیت بدنی بر خلق و خو بحث و بررسی شده است.

مطالعه نگرش ها از اصلی ترین رویکردهای روان شناسی اجتماعی، و مطالعه نگرش به فعالیت بدنی از مهم ترین رویکرد های روان شناسی ورزشی است. براین اساس، هدف از پژوهش حاضر، توصیف و مقایسه نگرش به فعالیت بدنی دانشجویان، با توجه به رشته های ورزشی منتخب در درس تربیت بدنی عمومی است. این پژوهش، از نوع زمینه یابی (توصیفی- اکتسابی) بود. نمونه آماری پژوهش 156 (95 دختر و 61 پسر) دانشجوی دانشگاه شهید بهشتی بودند. برای سنجش نگرش به فعالیت بدنی، از پرسش نامه نگرش به فعالیت بدنی کوربین استفاده شد. نتایج تی تک نمونه ای نشان داد همه مؤلفه های نگرش به فعالیت بدنی به طور معنا داری بالاتر از حد متوسط هستند. نتایج ازمون تحلیل واریانس چند راهه نیز نشان داد دانشجویان دختر به طور معناداری دارای میانگین بیشتری در نگرش کلی، و مؤلفه های سلامت، آرامش، و احساس خوب بودند. همچنین اثر اصلی رشته ورزشی، تنها بر مؤلفه اجتماعی معنادار بود. نتایج با توجه به تئوری رفتار برنامه ریزی شده آجزن تبیین شد.