تصویر ذهنی مقصد گردشگری

هدف مقاله حاضر مطالعة عوامل مؤثر بر وفاداری به مقصد گردشگری اصفهان است. جامعه آماری پژوهش حاضر آن دسته از گردشگران خارجی است که در آبان ماه سال 1392 به شهر اصفهان سفر کرده اند. از این جامعه نمونه ای به حجم 200 نفر و به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. برای گردآوری داده های پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته ای حاوی 34 سؤال طراحی شد. روایی و پایایی پرسشنامه مورد نظر در این مطالعه بررسی و تایید شد. به منظور بررسی داده های پژوهش و آزمون فرضیه های پژوهش آمار توصیفی و استنباطی با به کارگیری نرم افزارهای SPSS و Lisrel به کار گرفته شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد آشنایی با مقصد گردشگری می تواند بر تصویر ذهنی مقصد را به طور مثبت و معنی دار تأثیر گذارد. تصویر ذهنی مقصد گردشگری نیز می تواند بر ارزش ادراک شده و رضایت گردشگری از مقصد گردشگری به طور مثبت و معنی دار تأثیر گذارد. ارزش ادراک شدة گردشگر از یک مقصد گردشگری می تواند بر رضایت گردشگر از آن مقصد گردشگری به طور مثبت و معنی دار تأثیر گذارد. در نهایت، نتایج پژوهش نشان داد رضایت گردشگر از یک مقصد گردشگری می تواند بر وفاداری به آن مقصد به طور مثبت و معنی دار تأثیر گذارد، ولی ارزش ادراک شده از یک مقصد گردشگری نمی تواند بر وفاداری به آن مقصد تأثیر گذارد.

تصویر ذهنی گردشگر از مقصد گردشگری نقش بسزایی در تصمیم انتخاب مقصد ایفا می کند. از سوی دیگر ریسک های ادراک شده گردشگر عامل مهمی است که تصویر ذهنی وی را از خدمات گردشگری تحت تأثیر قرار می دهد. لذا مقاله حاضر درصدد ارائه مدلی جهت تبیین تأثیر ریسک های ادراک شده گردشگر بر تمایل به بازدید مجدد از مقصد گردشگری با نقش میانجیگری تصویر ذهنی مقصد گردشگری بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل آن دسته از گردشگران خارجی بود که در آبان ماه 1394 به شهر اصفهان سفر کرده اند. از این جامعه، نمونه ای به حجم 300 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای گردآوری داده های پژوهش، پرسشنامه ای حاوی 38 سؤال طراحی شده و سپس به منظور بررسی داده های پژوهش و آزمون فرضیه ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. بر اساس یافته های پژوهش، ریسک ادراک شده گردشگر در چهار گروه ریسک های سیاسی، اقتصادی، بهداشتی و فرهنگی-اجتماعی طبقه بندی شد. همچنین تصویر ذهنی مقصد گردشگری را می توان به سه بعد عاطفی، شناختی و رفتاری تقسیم کرد. همچنین یافته های پژوهش نشان داد ریسک های ادراک شده سیاسی، بهداشتی، اقتصادی و فرهنگی-اجتماعی تأثیر معنی داری بر تمایل به بازدید مجدد از مقصد گردشگری با نقش میانجیگری تصویر ذهنی عاطفی، شناختی و رفتاری از مقصد گردشگری دارد.