صنعت رستوران داری

هدف این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر رضایت مندی مشتریان در صنعت رستوران داری است. به منظور جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه استفاده شد، بدین منظور نمونه ای تصادفی از 10 شعبه مجموعه رستوران های زنجیره ای بوف و از هر شعبه تعداد 40 نفر انتخاب شدند که در نهایت با توجه به پرسشنامه های قابل قبول، تعداد 268 نفر حجم نمونه پژوهش را تشکیل دادند. به منظور آزمون فرضیه ها از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. بررسی فرضیات تحقیق بیانگر تأثیر مثبت کیفیت غذا، کیفیت خدمات، محیط رستوران و ادراک عادلانه بودن قیمت بر رضایت مشتری است. اما تأثیر موقعیت رستوران بر رضایت مشتری مورد قبول واقع نشد. همچنین نتایج بیانگر آن است که کیفیت غذا به عنوان مهمترین عامل مؤثر بر رضایت مشتریان در مجموعه بوف می باشد

تحقیق حاضر با هدف تأثیر کیفیت رابطه با مشتری بر وفاداری مشتریان در صنعت رستوران داری انجام شده است. افراد مورد مطالعه با استفاده از روش نمونه گیری غیر تصادفی و از بین مشتریان رستوران های زنجیره ای اکبر جوجه در سه شهر گرگان، ساری و تهران انتخاب شدند. این تحقیق، از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع پیمایشی بوده که ابزار جمع اوری اطلاعات آن، پرسشنامه بوده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart pls استفاده شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که کیفیت رابطه با مشتری و هر یک از ابعاد آن تأثیر مثبت و معناداری بر وفاداری مشتریان دارند. علاوه بر این، نتایج تحقیق نشان داد که در مقایسه با سایر متغیرها، متغیر رضایت مشتری، بیشترین تاثیر را بر وفاداری مشتریان بیشتر داشته است.

هدف این مقاله، شناسایی چالش ها و موانع توسعه گردشگری غذای بومی در صنعت رستوران داری ایران است. در این پژوهش بنا بر نیاز به استفاده از تجربه های زیسته افراد درگیر در موضوع پژوهش، از روش پژوهش کیفی و رویکرد پدیدارشناسی استفاده شد. به منظور دستیابی به هدف پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری معیار محور و گلوله برفی تا رسیدن به اشباع با 14 نفر خبره دارای تجربه رستوران داری غذای بومی مصاحبه عمیق انجام شد. اعتبار نتایج به دست آمده با استفاده از پرانتزگذاری دانش قبلی پژوهشگر، مراجعه مجدد به شرکت کنندگان و تأیید آن ها مشخص شد. یافته ها گویای ساختاری شش بعدی شامل موانع بازاریابی، دسترس پذیری پایین، بسترسازی ضعیف، چالش های درون واحدی، چالش های درون صنفی و چالش های دولتی است. یافته های پژوهش در شناخت و درک موانع توسعه گردشگری غذای بومی مؤثر است و رفع آن ها نقش شایان توجهی در ارتقای صنعت گردشگری ایران ایفا می کند.