سلامت روانى

از جمله مناسک دینى مسلمانان، از زمان بناى خانه کعبه، زیارت است. ازآنجاکه اسلام مکتبى جامع و واقع گرا بوده و به همه جوانب نیازهاى انسان، اعم از دنیایى و آخرتى، جسمى و روحى، عقلى و فکرى، احساسى و عاطفى، فردى و اجتماعى توجه کرده است، برخى از اندیشمندان بر این باورند که زیارت تأثیر انکارناپذیرى بر سلامت روح و جسم زائر دارد. سازوکار این تأثیر را مى توان این گونه تبیین کرد: چون زیارت ترکیبى از گرایش و شناخت بوده و خاستگاه اصلى آن در قلب انسان است، از این طریق شوق و اراده انسان را جهت داده، تأثیراتى بر رفتار انسان مى گذارد. در پژوهش حاضر، ضمن تعریف «زیارت»، اماکن زیارتى و اشاره به الگوهاى روان شناسى، با تجزیه و تحلیل مبانى روان شناختى زیارت و تأثیرات شناختى، عاطفى و رفتارى آن، به آثار محیط هاى مذهبى در رشد روحى و روانى، آرامش، تقویت امید، کاهش اضطراب، زمینه سازى براى توبه، کاهش جرم و انحراف، حمایت اجتماعى و الگوپذیرى در انسان اشاره شده است.

هدف، بررسى «نقش عمل به باورهاى دینى در شادکامى و سلامت روانى دانشجویان علوم تربیتى دانشگاه آزاداسلامى واحد اراک» است. روش تحقیق، توصیفى از نوع همبستگى است و جامعه آمارى 144 دانشجوى دخترشاغل به تحصیل رشته علوم تربیتى در مقاطع کارشناسى، کارشناسى ارشد و دکترا. نمونه آمارى، 105 نفر ازدانشجویان مى باشند که بر اساس جدول مورگان و به شیوه تصادفى طبقه اى انتخاب شدند. براى گردآورى اطلاعات،از سه پرسش نامه شادکامى آکسفورد، سلامت عمومى و پرسش نامه مذهبى به ترتیب با پایایى، 943.0، 905.0 و863.0. براساس آلفاى کرانباخ استفاده شده است. براى تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر روش هاى آمار توصیفى،از آمار استنباطى؛ در حد آزمون هاى «واریانس یک طرفه» (ANOVA) ضریب همبستگى پیرسون، رگرسیونچندمتغیره و تى مستقل» استفاده شده است. نتایج نشان داد: بین عمل به باورهاى دینى با میزان شادکامى و سلامتروانى دانشجویان رابطه معنى دار وجود دارد و عمل به باورهاى دینى و شادکامى پیش بینى کننده سلامت رواندانشجویان مى باشند. التزام و عمل به باورهاى دینى تبیین کننده بخش عمده اى از شادکامى و سلامت روانى است.