مطالب مرتبط با کلیدواژه

یادگیرنده بودن


۱.

ارزیابی ابعاد شبکه های نوآوری: صنعت فناوری اطلاعات ایران(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: فناوری اطلاعات شبکه نوآوری خود سازمان دهی یادگیرنده بودن تعبیه شدگی

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۴۶۳ تعداد دانلود : ۸۰۲
شبکه نوآوری رویکردی قابل توجه برای توسعه نوآوری در کشورهای پیشرفته است. رویکرد شبکه سازی به ویژه در مورد توسعه فناوری های پیشرفته مؤثر می باشد. همچنین شناسایی ابعاد مهم در توسعه شبکه های نوآوری می تواند به برنامه ریزی و خط مشی گذاری مناسب برای هر صنعت کمک کند. در این پژوهش با بررسی پیشینه پژوهش در حوزه شبکه نوآوری به استخراج ابعاد گوناگون مؤثر بر آن در صنعت فناوری اطلاعات کشور پرداخته شده است. هدف از پژوهش انجام مقایسه بین و درون این مؤلفه ها و ارزیابی وضعیت کنونی آن ها می باشد. به این منظور پس از تأیید ابعاد به وسیله خبرگان، پیمایشی برای ارزیابی این ابعاد در شرکت های فناوری اطلاعات در هفت استان کشور اجرا شد. در این پژوهش ابعاد توانمندی شرکت ها، تعبیه شدگی، مساعد بودن محیط، خودسازمان دهی، یادگیرنده بودن، کیفیت تعامل ها، نوآوری و اثربخشی شبکه نوآوری ارزیابی شد. این ابعاد بر اساس شاخص های گوناگون مورد بررسی قرار گرفت و نتایج تحلیل شد. براساس نتایج حاصل شده از طریق مقایسه مؤلفه های سازنده این ابعاد و بین ابعاد با یکدیگر، وضعیت کنونی آن ها استحصال شد که می تواند در سیاست گذاری ها مورد توجه قرار گیرند. نتایج بیانگر تفاوت معنادار وضعیت این مؤلفه ها می باشد.
۲.

مدلی برای بهبود خودسازمان دهی و یادگیرندگی شبکه های نوآوری در پارک علم و فناوری اهواز(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: نوآوری شبکه نوآوری پارک علم و فناوری اهواز خودسازمان دهی یادگیرنده بودن سیاست گذاری علم و فناوری تعبیه شدگی

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۶۹ تعداد دانلود : ۱۵۹
نوآوری عامل برتری ملت ها و ایجاد ثروت و دستیابی به پیشرفت محسوب می شود. کشورهای مختلف برای توسعه نوآوری، سیاست ها و برنامه های خاصی را تدوین و پیاده سازی می کنند. یکی از راهکارهای توسعه فناوری های پیشرفته و نوآوری، رویکرد شبکه های نوآوری است. این شبکه ها مبتنی بر همکاری و یادگیری هستند. در دهه اخیر، تأکید قابل توجهی بر خودسازمان دهی شبکه های نوآوری و یادگیرنده بودن آنها شده است. اما با این وجود، خلاء بررسی نحوه بهبود آن و تبیین دقیق آثار و پیش نیازهای آن در ایران وجود دارد. پژوهش حاضر با این هدف، به بررسی شبکه های نوآوری در پارک علم و فناوری اهواز پرداخته است. روش پژوهش کمّی و از نوع پیمایش با ابزار پرسشنامه است. برای تأیید روایی پرسشنامه با 11 نفر از خبرگان مصاحبه انجام و سپس پرسشنامه ای بین شرکت های پارک علم و فناوری توزیع شد. تعداد 25 شرکت در این پژوهش مشارکت نمودند. جهت تحلیل داده ها از آزمون های رگرسیون و تحلیل مسیر با نرم افزار SPSS استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، عوامل مختلفی نظیر توانمندی شرکت ها، تعبیه شدگی شبکه و محیط مساعد می توانند تأثیر گوناگونی بر توسعه همکاری ها، خودسازمان دهی و یادگیرنده بودن شبکه داشته باشند. همچنین خودسازمان دهی و یادگیرندگی این شبکه نیز تأثیر گوناگونی بر توسعه برونداد نوآوری و اثربخشی شبکه دارند.