مهارت های کار آفرینی

این تحقیق با هدف بررسی رابطه هوش اجتماعی با مهارت های کار آفرینی و خلاقیت دانش آموزان به روش توصیفی- همبستگی انجام شد. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان هنرستان های شهر شیراز بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای نمونه شامل 240 دانش آموز انتخاب شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های هوش اجتماعی سیلورا و همکاران (2001)، پرسشنامه مهارت های کارآفرینی الیان بیچ (2007) و پرسشنامه خلاقیت عابدی (1372) استفاده گردید. پایایی ابزار پژوهش با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ بترتیب 72/0، 85/0 و 89/0، محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان داد بین هوش اجتماعی و ابعاد آن با مهارت های کار آفرینی (314/0) و خلاقیت (233/0) دانش آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد هوش اجتماعی و ابعاد آن، قدرت پیش بینی معناداری برای مهارت های کار آفرینی و خلاقیت دارند. از بین ابعاد هوش اجتماعی بعد آگاهی اجتماعی پیش بینی کننده ی خلاقیت و ابعاد پردازش اطلاعات و مهارت اجتماعی به ترتیب قوی ترین پیش بین برای مهارت های کارآفرینی بودند.