مطالب مرتبط با کلیدواژه

تکواندوکاران نوجوان


۱.

اثر طول دورة مصرف مکمل کورکومین بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تکواندوکاران نوجوان(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: ظرفیت آنتی اکسیدانی مکمل کورکومین تکواندوکاران نوجوان

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی تغدیه ورزشی و مکملها و مواد نیروزا
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی بیوشیمی و متابولیسم ورزشی
تعداد بازدید : ۱۰۱۲ تعداد دانلود : ۵۸۱
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر طول دورة مصرف مکمل کورکومین بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تکواندوکاران نوجوان در زمان مسابقات یک روزة تکواندو می باشد. 30 تکواندوکار نوجوان مرد (با میانگین سنی 96/2±13/15 سال، قد 29/7±17/173 سانتی متر و وزن 83/10±82/59 کیلوگرم) به طور تصادفی در سه گروه 10 نفری میان مدت، کوتاه مدت و دارونما قرار گرفتند. گروه میان مدت از 48 ساعت پیش از شروع مسابقات تا شروع مسابقات و گروه کوتاه مدت در فواصل بین مسابقات، کورکومین دریافت کردند (به ترتیب و درمجموع 140 و 70 میلی گرم). گروه دارونما نیز طی 48 ساعت و در فواصل مسابقات، دارونما دریافت کرد . یک ساعت پس از پایان آخرین مسابقه ( سه مسابقة 10 دقیقه ای با یک ساعت فاصله بین هر مسابقه) نمونه گیری خون به عمل آمد. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان می دهد که فعالیت آنزیم GPX (واحد بر میلی گرم پروتئین) در گروه میان مدت، افزایش معنا داری نسبت به سایر گروه ها دارد (P=0.0001)، اما در مورد آنزیم CAT (واحد بر میلی گرم پروتئین)، تفاوت معنا داری بین گروه ها مشاهده نمی شود (P=0.098 در مقایسه با گروه دارونما و P=0.399 در مقایسه با گروه کوتاه مدت). همچنین، سطح MDA (نانومول در میلی لیتر) نیز بین هیچ یک از گروه ها تفاوت معناداری ندارد (0.437=P)، اما به شکل غیرمعنا داری در گروه 48 ساعت (59/38±1/3)، کمتر از گروه کوتاه مدت (85/61±0/3) می باشد و در هر دوی این گروه ها، کمتر از گروه دارونما (65/02±0/4) گزارش شده است. این نتایج بیانگر آن است که مصرف میان مدت مکمل کورکومین طی 48 ساعت پیش از مسابقات یک روزه و پرتنش می تواند برخی آنزیم های مرتبط با ظرفیت آنتی اکسیدانی را تحت تأثیر قرار دهد و ظرفیت آنتی اکسیدانی ورزشکاران را بهبود بخشد.
۲.

رابطه بین سرسختی ذهنی و خودشفقتی در تکواندوکاران نوجوان نخبه و غیرنخبه

کلیدواژه‌ها: خود شفقتی ذهن آگاهی٬تنظیم هیجان تکواندوکاران نوجوان سرسختی ذهنی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۵۳۶ تعداد دانلود : ۴۷۰
مقدمه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سرسختی ذهنی و خودشفقتی در تکواندوکاران نوجوان نخبه و غیرنخبه بود. روششناسی: پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی و جامعه آماری آن تمامی تکواندوکار نوجوان لیگ (دسته یک و برتر) در سال 1397 بودند. در این پژوهش 150 مرد (75 نخبه و 75 غیرنخبه) بهصورت نمونه گیری تصادفی بررسی شدند و مقیاسهای سرسختی ذهنی در ورزش (شیرد و همکاران، 2009) و خودشفقتی (رایس و همکاران، 2010) را تکمیل نمودند. داده ها از طریق آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه بهروش همزمان و تحلیل واریانس یک طرفه (آنوا) تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که بهطور معناداری بین سرسختی ذهنی و خودشفقتی همبستگی وجود دارد و ابعاد سرسختی ذهنی (اطمینان، پایداری و کنترل) تغییرات خودشفقتی را تبیین می کند (001/0>p). بهعلاوه، تحلیل دادهها نشان داد که در مقایسه با گروه غیرنخبه، تکواندوکاران نخبه سرسختی ذهنی بالاتری دارند و به میزان بیشتری از راهبردهای خودشفقتی استفاده می کنند (001/0>p). نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد، ویژگی سرسختی ذهنی نقش مؤثری در خودشفقتی تکواندوکاران نوجوان ایفاء می کنند و تقویت راهبردهای خودشفقتورزی می تواند برای پی ریزی مداخلات و برنامه های آموزشی سرسختی ذهنی تکواندوکاران به ویژه سطح غیرنخبه مورد توجه قرار گیرد.