ابعاد گردشگری

صنعت گردشگری ،امروزه بعنوان یکی از بخشهای مهم در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه در نظرگرفته می شود.هدف این تحقیق بررسی نگرش ساکنان شهر بندر عباس نسبت به تاثیرات گردشگری می باشد. برای بررسی سنجش تاثیرات گردشگری از مدل Ap and Crompton(1998) استفاده شده است که تاثیرات گردشگری را از چهار جنبه اقتصادی،فرهنگی،اجتماعی و محیطی مورد مطالعه قرار می دهد. برای انجام این تحقیق از روش پیمایش استفاده شده و 390 نفر از شهروندان بندر عباس به صورت نمونه گیری خوشه ای وتصادفی انتخاب شده و سوالات و گویه های مربوطه را پاسخ داده اند.علاوه بر این در این تحقیق ویژگیهای اقتصادی- اجتماعی پاسخگویان و رابطه آنها با تاثیرات گردشگری مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که قوی ترین جنبه تاثیر گردشگری از نظر پاسخگویان،جنبه اقتصادی با میانگین M=3.87 و بعد از آن جنبه فرهنگی با میانگین M=3.61 در مرتبه دوم اهمیت قرار دارد. در واقع این دو جنبه بعنوان اثرات مثبت گردشگری در نظر گرفته شده اند. از سوی دیگر،میانگین تاثیرات منفی بیشتر مربوط به اثر اجتماعی با میانگینM=3.38 و سپس جنبه محیطی با میانگین M=3.31 بر اساس نظر مخاطبین می باشد. همچنین یافته های تحقیق نشان دادند که مردان نگرش منفی اجتماعی بیشتری نسبت به زنان در رابطه با تاثیر گردشگری دارند وهمچنین ادراک محیطی آنها مثبت تر از زنان می باشد.علاوه بر این،یافته های تحقیق روابط معناداری با وضعیت شغلی،وضعیت تاهل ودرآمد پاسخگویان با نگرش آنها نسبت به گردشگری نشان نداد.

تحقیق حاضر، از نوع توصیفی- همبستگی بود و به صورت میدانی انجام گرفت. جامعه آمارى پژوهش شامل کلیه گردشگران نوروزی بود که در سال 1398 به استان آذربایجان شرقی مسافرت نموده اند و 305 نفر از این جامعه با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه برای تعداد جامعه نامشخص به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و هدفمند انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسش نامه محقق ساخته پیش بینی توسعه گردشگری ورزشی می باشد که روایی صوری و محتوایی آن به تایید اساتید متخصص مدیریت ورزشی رسید و پایایی آن در مطالعه مقدماتی بر روی 30 نفر از نمونه و با ضریب آلفای کرونباخ 82/0 برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون تک متغیره با کمک نرم افزار SPSS و Vikor استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد عوامل فرهنگی-اجتماعی، زیست محیطی مرتبط با جاذبه های طبیعی، ورزشی و زیرساختی تأثیر معناداری بر پیش بینی عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی در استان آذربایجان شرقی دارد. هم چنین نتایج رتبه بندی Vikor نشان داد که از دیدگاه متخصصان عوامل فرهنگی-اجتماعی رتبه اول و عوامل ورزشی، زیست محیطی مرتبط با جاذبه های طبیعی و زیرساختی در رتبه های دوم تا چهام قرار گرفتند.

یکی از راهبردهایی که به تازگی در اغلب کشورهای جهان به آن توجه شده توسعه و گسترش گردشگری در نواحی محرومی است که قابلیت های لازم برای گسترش گردشگری را دارند. بخش بسیار مهمی از فعالیت های گردشگری در دنیا برپایه بهره مندشدن از طبیعت است که امروزه بوم گردی نام گرفته است. شهرستان پاوه، به دلیل داشتن جاذبه های فراوان طبیعی و تاریخی، قابلیت جذب گردشگران بسیاری را دارد. هدف این مقاله بررسی و تحلیل وضعیت گردشگری در شهرستان پاوه با تأکید بر ابعاد پایداری است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای (اسنادی) و میدانی (پرسش نامه و مصاحبه) است. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از روش های آماری (توصیفی و استنباطی) ازجمله آزمون t تک نمونه ای و آزمون کولموگروف استفاده شده است. نتایج حاصل از بررسی وضعیت گردشگری و بوم گردی منطقه نشان می دهد که بوم گردی در هیچ کدام از شاخص های مربوط به ابعاد اقتصادی و زیست محیطی و همچنین شاخص های مربوط به ابعاد اجتماعی فرهنگی پایدار نیست. درکل، نتایج حاصل نشان داد که گردشگری و بوم گردی در منطقه پاوه پایدار نیست و همین امر آسیب پذیری آن را افزایش می دهد. بنابراین، برنامه ریزی جامع، مناسب و قابل اجرا از الزامات گردشگری این منطقه است و توجه شایانی را می طلبد

امروزه صنعت گردشگری به یکی از بزرگ ترین صنعت خدماتی جهان از لحاظ درآمدزایی تبدیل شده است. گسترش صنعت گردشگری افزون بر تأثیری که بر ابعاد وسیع اقتصادی چون ایجاد فرصت های شغلی، درآمدزایی، کاهش فقر و افزایش رفاه در جامعه دارد؛ در ابراز هویت ملی، ایجاد امنیت اجتماعی و گسترش عدالت اجتماعی در جامعه نیز نقش چشم گیری دارد. نگارنده، در پژوهش حاضر به دنبال بررسی چگونگی تأثیرگذاری زیر ساخت ها بر عوامل امنیتی، اقتصادی، فرهنگی– اجتماعی، آلودگی زیست محیطی، خدمات رفاهی– بهداشتی و تأثیرات متقابل این عوامل بر یکدیگر بوده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و با تاکید بر استراتژی ترکیبی از نوع اکتشافی متوالی است. در ابتدا روش کیفی سپس کمی(پیمایشی) اجرا شده است. جامعه آماری، شامل تمام مسافران و کارشناسان گردشگری بوده و از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و درون طبقات تصادفی ساده استفاده شده است. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان محاسبه شده و بنابر این، نمونه 384 نفری در نظر گرفته شده است. یافته های تحقیق نشان دهنده ی تأیید فرضیات پژوهش است. از جمله این که زیرساخت ها با ضریب اثر 94/0 بیشترین تأثیر را روی عوامل امنیتی دارد و عوامل اقتصادی با ضریب اثر 23/0کمترین اثر را روی آلودگی زیست محیطی دارند.